آیه ۲۲ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره کهف'''، بیست و دومین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۲۲ سوره کهف'''، بیست و دومین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به اختلاف مردم دربارهٔ تعداد افراد «[[اصحاب کهف]]» است که هر گروهی قائل به تعداد خاصی بودند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه از این مطلب خبر میدهد که در میان مردم درمورد تعداد «اصحاب کهف» اختلاف نظر وجود دارد. بنابر متن آیه، گروهی میگفتند آنها ۳ نفر بودند و سگ چهارمینشان بود. گروه دیگر معتقد بودند که آنها ۵ نفر بوده و سگ ششمین آنها بوده است. گروهی هم قائل بودند به اینکه آنها گروهی ۷ نفره بودند که سگ همراهشان هشتمین آنها محسوب میشد.» به گزارش مکارم، دو احتمال اول بنا به دلیل جمله «رجما بالغیب» اشتباه است و نظر سوم درستتر و به واقع نزدیکتر است. قرآن در ادامه آیه به [[پیامبر اسلام]] میگوید: با آنها منطقی و مستدل سخن بگو تا برتری منطق و کلام تو آشکار شود. چراکه تو به اتکای [[وحی]] با آنها صحبت میکنی و همین مطلب محکمترین دلیل است. از این پس نیز با احدی از آنها که بدون دلیل سخن میگویند، دربارهٔ تعداد «اصحاب کهف» سؤال نکن.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۳–۳۸۴|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۵۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره کهف، بیست و دومین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به اختلاف مردم دربارهٔ تعداد افراد «اصحاب کهف» است که هر گروهی قائل به تعداد خاصی بودند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ ۖ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ ۚ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ ۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خواهند گفت: آنان سه نفرند، که چهارمين ايشان سگشان است و (گروهي) خواهند گفت: پنج نفرند که ششمين ايشان سگشان است همۀ اينها از روي حدس و گمان است و ميگويند، هفت نفرند که هشتمين ايشان سگشان است بگو: پروردگارم از تعدادشان آگاهتر است جز گروهي کمي تعدادشان را نميدانند، بنابراين جز بر اساس علم و يقين در مورد آنان مجادله مکن و دربارۀ آنان از هیچکس مپرس»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که بگویند آنان سه تن بودند، چهارمینشان سگشان بود، و بگویند پنج تن بودند، ششمینشان سگشان بود که همه از روی حدس و گمان است، و گویند هفت تن بودند و هشتمینشان سگشان بود، بگو پروردگار من به عده آنان داناتر است، هیچ کس عده آنان را نمیداند جز معدودی، پس در کار و بار آنان جز در حدی سطحی بگومگو مکن و از احد از آنان درباره آنان نظر مخواه»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه از این مطلب خبر میدهد که در میان مردم درمورد تعداد «اصحاب کهف» اختلاف نظر وجود دارد. بنابر متن آیه، گروهی میگفتند آنها ۳ نفر بودند و سگ چهارمینشان بود. گروه دیگر معتقد بودند که آنها ۵ نفر بوده و سگ ششمین آنها بوده است. گروهی هم قائل بودند به اینکه آنها گروهی ۷ نفره بودند که سگ همراهشان هشتمین آنها محسوب میشد.» به گزارش مکارم، دو احتمال اول بنا به دلیل جمله «رجما بالغیب» اشتباه است و نظر سوم درستتر و به واقع نزدیکتر است. قرآن در ادامه آیه به پیامبر اسلام میگوید: با آنها منطقی و مستدل سخن بگو تا برتری منطق و کلام تو آشکار شود. چراکه تو به اتکای وحی با آنها صحبت میکنی و همین مطلب محکمترین دلیل است. از این پس نیز با احدی از آنها که بدون دلیل سخن میگویند، دربارهٔ تعداد «اصحاب کهف» سؤال نکن.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۴۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۳۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۳۸۳–۳۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
