آیه ۵۸ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۸ سوره کهف'''، پنجاه و هشتمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. موضوع آیه عدم عجله [[خداوند]] در مجازات [[گناهکاران]] و فرصت دادن به آنان است. | '''آیه ۵۸ سوره کهف'''، پنجاه و هشتمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. موضوع آیه عدم عجله [[خداوند]] در مجازات [[گناهکاران]] و فرصت دادن به آنان است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه به برنامه تربیتی [[خدا]] اشاره دارد و چنین میگوید: «[[پروردگار]] تو [[غفور|آمرزنده]] و [[ذو الرحمه|صاحب رحمت]] است و اگر میخواست آنها را به اعمالشان مجازات کند، هرچه زودتر [[عذاب]] را بر آنها میفرستاد. ولی برای آنها موعدی است که با فرارسیدن آن راه فراری نخواهند داشت.» به گزارش مکارم، [[غفران]] خداوند موجب | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه به برنامه تربیتی [[خدا]] اشاره دارد و چنین میگوید: «[[پروردگار]] تو [[غفور|آمرزنده]] و [[ذو الرحمه|صاحب رحمت]] است و اگر میخواست آنها را به اعمالشان مجازات کند، هرچه زودتر [[عذاب]] را بر آنها میفرستاد. ولی برای آنها موعدی است که با فرارسیدن آن راه فراری نخواهند داشت.» به گزارش مکارم، [[غفران]] خداوند موجب میشود که [[توبه|توبهکاران]] را بیامرزد و رحمتش ایجاب میکند که در عذاب ایشان تعجیل نکند. ولی از طرفی هم [[عدالت]] او اقتضا میکند وقتی طغیان و سرکشی به آخرین حد رسید، ظالمان و طاغیان را نیست و نابود کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۷۷|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۵۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۸ سوره کهف، پنجاه و هشتمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. موضوع آیه عدم عجله خداوند در مجازات گناهکاران و فرصت دادن به آنان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ ۖ لَوْ يُؤَاخِذُهُمْ بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ ۚ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و پروردگار تو بس آمرزنده و صاحب رحم است، اگر آنان را در برابر آنچه بدست آوردهاند مجازات ميکرد، عذاب را به شتاب برايشان ميفرستاد، ولي موعدي دارند که (با فرا رسيدن) در برابرش پناهي نمييابند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و پروردگار تو آمرزگار صاحب رحمت است، اگر آنان را به خاطر آنچه کردهاند، فرو میگرفت، عذابشان را پیش میانداخت، ولی برای آنان میعادی مقرر است که در برابر آن پناهگاهی نمییابند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه به برنامه تربیتی خدا اشاره دارد و چنین میگوید: «پروردگار تو آمرزنده و صاحب رحمت است و اگر میخواست آنها را به اعمالشان مجازات کند، هرچه زودتر عذاب را بر آنها میفرستاد. ولی برای آنها موعدی است که با فرارسیدن آن راه فراری نخواهند داشت.» به گزارش مکارم، غفران خداوند موجب میشود که توبهکاران را بیامرزد و رحمتش ایجاب میکند که در عذاب ایشان تعجیل نکند. ولی از طرفی هم عدالت او اقتضا میکند وقتی طغیان و سرکشی به آخرین حد رسید، ظالمان و طاغیان را نیست و نابود کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۷۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۴۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
