آیه ۱۷ سوره کهف

آیه ۱۷ سوره کهف

مشخصات قرآنی
نام سوره	کهف
تعداد آیات سوره	۱۱۰
شماره آیه	۱۷
شماره جزء	۱۵
شماره حزب	۵۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

آیه ۱۷ سوره کهف، هفدهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. آیه به توصیف غاری که «اصحاب کهف» به آن پناهنده شدند پرداخته و جزئیات مکان آن را بیان کرده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَتْ تَزَاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِنْهُ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ ۗ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُرْشِدًا  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«و خورشيد را مي‌بيني که چون برمي‌آيد به طرف راست غارشان مي‌گراييد، و چون غروب مي‌کرد به طرف چپشان مي‌گراييد، درحاليکه آنان در محل وسيع غار قرار داشتند، اين از نشانه‌هاي خداست، هرکس که خداوند او را هدايت کند راه يافته است، و هر که را گمراه نمايد براي او دوست و راهنمايي نمي‌يابی»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«و خورشید را چون طلوع می‌کرد می‌دیدی که از غارشان به سوی دست راست می‌گراید و چون غروب می‌کرد از دست چپ آنان بر می‌گذشت و آنان در گستره غار بودند، این از آیات الهی است، هرکس که خداوند هدایتش کند رهیافته است و هرکس که او بیراه واگذارد، هرگز برایش سرور و راهنمایی نمی‌یابی‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه با دقت ریزه‌کاری‌های زندگی «اصحاب کهف» و جزئیات آن غار را بیان کرده است. به گزارش مکارم، غار دارای این خصوصیات بوده است: دهانه غار رو به شمال گشوده می‌شده و نور آفتاب مستقیم به درون آن نمی‌تابیده است. چنانکه قرآن در آیه آورده که «به هنگام طلوع، خورشید در طرف راست غار قرار می‌گرفت و به هنگام غروب، سمت چپ آن.» جایگاه «اصحاب کهف» نیز در میانه غار بوده و در یک مکان وسیع از غار قرار داشتند. لذا این افراد هم از دید بینندگان دور بودند و هم از تابش مستقیم خورشید. سپس در ادامه آیه چنین آمده که «این از آیات خداست. هرکس را خدا هدایت کند، هدایت یافته واقعی اوست و هر کس را گمراه نماید؛ سرپرست و راهنمایی برای او نیست.»

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.