آیه ۱۷ سوره احقاف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷ سوره احقاف''' هفدهمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۷ سوره احقاف''' هفدهمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به کسانی است که مورد [[عاق والدین]] قرار گرفته و نسبت به پدر و مادرشان بدی کردهاند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه کسانی را که به پدر و مادر بدی میکنند، مورد نکوهش قرار داده و چنین میگوید: «و آن کسی که به پدر و مادرش میگوید: اف بر شما! آیا به من وعده میدهید که من روز [[قیامت]] مبعوث میشوم؟ در حالی که قبل از من اقوام زيادی بودند و مردند و هرگز مبعوث نشدند! {پدر و مادر مؤمن در مقابل فرزند خیرهسرشان [[خدا]] را به یاری میطلبند که} وای بر تو! [[ایمان]] بیاور که وعده خدا [[حق]] است، {اما او} میگوید: اینها چیزی جز افسانههای پیشینیان نیست.» به گزارش مکارم، سه صفت از صفات افرادی که عاق والدین هستند، در این آیه اشاره شده است: بیاحترامی و اسائه ادب به مقام پدر و مادر، عدم [[تسلیم]] در برابر حق و [[غرور]] و [[تکبر]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۷-۳۳۸|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | احقاف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷ سوره احقاف هفدهمین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به کسانی است که مورد عاق والدین قرار گرفته و نسبت به پدر و مادرشان بدی کردهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسیکه به پدر و مادرش گفت: وای بر شما! آیا به من وعده میدهید که من (از گور) بیرون آورده خواهم شد، حال آنکه پیش از من اقوام و ملّتهایی از جهان رفتهاند (و زنده نشدهاند) و آندو (=پدر و مادر) خدا را به فریاد میخوانند (و میگویند:) وای بر تو! ایمان بیاور، بیگمان وعدة خداوند حقّ است او میگوید: این جز افسانههای پیشینیان نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسی که به پدر و مادرش میگفت اف بر شما آیا به من وعده میدهید که [از گور زنده] بیرون آورده شوم، حال آنکه نسلهای [بسیاری] پیش از من بودهاند [و زنده نشدهاند]، و آن دو به درگاه خداوند استغاثه میکنند [و به او میگویند] وای بر تو، ایمان بیاور بیگمان وعده الهی راست است، و [او] گوید این جز افسانههای پیشینیان نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه کسانی را که به پدر و مادر بدی میکنند، مورد نکوهش قرار داده و چنین میگوید: «و آن کسی که به پدر و مادرش میگوید: اف بر شما! آیا به من وعده میدهید که من روز قیامت مبعوث میشوم؟ در حالی که قبل از من اقوام زيادی بودند و مردند و هرگز مبعوث نشدند! {پدر و مادر مؤمن در مقابل فرزند خیرهسرشان خدا را به یاری میطلبند که} وای بر تو! ایمان بیاور که وعده خدا حق است، {اما او} میگوید: اینها چیزی جز افسانههای پیشینیان نیست.» به گزارش مکارم، سه صفت از صفات افرادی که عاق والدین هستند، در این آیه اشاره شده است: بیاحترامی و اسائه ادب به مقام پدر و مادر، عدم تسلیم در برابر حق و غرور و تکبر.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۰۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۳۷-۳۳۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره احقاف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۴۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
