آیه ۱۹ سوره احقاف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹ سوره احقاف''' نوزدهمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۹ سوره احقاف''' نوزدهمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. موضوع آیه تأکید بر درجات [[ایمان]] و [[کفر]] و بیان پاداش و جزای هر دوگروه ([[مؤمنان]] و [[کافران]]) است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به تفاوت درجات ایمان و کفر اشاره کرده و چنین میگوید: «برای هر كدام از آنها درجاتی است بر طبق اعمالی که انجام دادهاند. هدف این است که [[خداوند]] اعمال آنها را بیکم و کاست به آنان تحویل دهد و به آنها هیچ ستمی نخواهد شد.» به گفته مکارم، «درجات» (جمع درجه) معمولا به پلههایی گفته میشود که از آن به سمت بالا میروند و «درکات» (جمع درک) به پلههایی گفته میشود که از آن به طرف پایین حرکت میکنند، لذا در مورد [[بهشت]] «درجات» و در مورد دوزخ «درکات» گفته میشود؛ ولى در آیه مورد بحث که هر دو با هم ذکر شده با توجه به اهمیت مقام بهشتیان هر دو به عنوان «درجات» آمده و به اصطلاح از باب «تغلیب» است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۰-۳۴۱|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | احقاف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹ سوره احقاف نوزدهمین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه تأکید بر درجات ایمان و کفر و بیان پاداش و جزای هر دوگروه (مؤمنان و کافران) است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ۖ وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و برای همه طبق اعمالی که انجام دادهاند درجاتی وجود دارد تا بدینوسیله خداوند جزا و سزای اعمالشان را به تمام و کمال به آنان بدهد و آنان ستمی نبینند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هر یک را بر حسب آنچه کردهاند درجاتی است، و تا سرانجام جزای اعمالشان را به تمام و کمال بدهد، و بر ایشان ستم نرود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به تفاوت درجات ایمان و کفر اشاره کرده و چنین میگوید: «برای هر كدام از آنها درجاتی است بر طبق اعمالی که انجام دادهاند. هدف این است که خداوند اعمال آنها را بیکم و کاست به آنان تحویل دهد و به آنها هیچ ستمی نخواهد شد.» به گفته مکارم، «درجات» (جمع درجه) معمولا به پلههایی گفته میشود که از آن به سمت بالا میروند و «درکات» (جمع درک) به پلههایی گفته میشود که از آن به طرف پایین حرکت میکنند، لذا در مورد بهشت «درجات» و در مورد دوزخ «درکات» گفته میشود؛ ولى در آیه مورد بحث که هر دو با هم ذکر شده با توجه به اهمیت مقام بهشتیان هر دو به عنوان «درجات» آمده و به اصطلاح از باب «تغلیب» است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۰۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۴۰-۳۴۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره احقاف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۴۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
