آیه ۲۱ سوره احقاف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره احقاف''' بیست و یکمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۱ سوره احقاف''' بیست و یکمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به بخشی از زندگی «[[هود]]» و «[[قوم عاد]]» اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به سرگذشت «قوم عاد» و «هود» [[پیامبر]] این گروه اشاره شده است: «هود (برادر قوم عاد) را یادآوری کن. در آن هنگام که قومش را در سرزمین «احقاف» انذار کرد، در حالی که پیامبران بسیاری قبل از او در گذشتهها دور و نزدیک آمدند و به انذار این اقوام پرداختند. به آنها گفت جز [[خداوند یکتا]] را نپرستید. من بر شما از [[عذاب]] روز بزرگی میترسم.» به گزارش مکارم، «احقاف» در لغت به معنای شنهای روانی است که بر اثر وزش باد در بیابانها به صورت مستطیل و كج و معوج رویهم انباشته میگردد و از اين تعبیر روشن میشود كه سرزمین قوم عاد ریگستان بزرگی بوده است. بعضی [[مفسران]] آن را در قلب جزیره [[عربستان سعودی|عربستان]] (میان [[نجد]] و [[احساء]] و [[حضرموت]] و [[عمان]]) دانستهاند. ولى از نظر مکارم این معنی بعید به نظر میرسد، چراکه از آیات ديگر [[قرآن]] (در [[سوره شعراء|سوره شعرا]]) برمیآید که قوم عاد در جایی زندگی داشتند که آب فراوان داشت و درختان بسیار و در قلب جزيره عربستان چنین مطلبی بسیار بعید است. جمعی دیگر از مفسران آن را در قسمت جنوبی جزیره حوالی [[یمن]] یا در سواحل [[دریای عرب]] دانستهاند. بعضی نیز احتمال دادهاند که «احقاف» منطقهای در سرزمین [[عراق]] (در مناطق کلده و بابل) بوده و از «[[محمد بن جریر طبری|طبرى]]» نقل شده که «احقاف» نام کوهى در «[[شام]]» است ولی با تناسب به معنی لغوی «احقاف» و با توجه به اینکه سرزمین آنها در عین مصون نبودن از شنهای روان دارای آب و درخت بوده؛ قول کسانی که میگویند این منطقه در جنوب جزیره عربستان و نزدیکی سرزمین یمن بوده است؛ نزدیکتر بهنظر میرسد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۰-۳۵۳|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | احقاف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره احقاف بیست و یکمین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به بخشی از زندگی «هود» و «قوم عاد» اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و (هود) برادر (قوم) عاد را یاد کن آنگاه که در سرزمین ریگستان احقاف قوم خود را (از عذاب خدا) بیم داد، و بهراستی پیش از او و بعد از او نیز بیمدهندگانی گذشته بودند (با این پیام) که خدا را نپرستید بیگمان من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناکم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و از برادر عادیان [ هود] یاد کن که قومش را در احقاف هشدار داد، و پیشاپیش وی و پس از وی هشداردهندگانی به میان آمده بودند [و گفت] جز خداوند را مپرستید، که من بر شما از عذاب روزی سهمگین میترسم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به سرگذشت «قوم عاد» و «هود» پیامبر این گروه اشاره شده است: «هود (برادر قوم عاد) را یادآوری کن. در آن هنگام که قومش را در سرزمین «احقاف» انذار کرد، در حالی که پیامبران بسیاری قبل از او در گذشتهها دور و نزدیک آمدند و به انذار این اقوام پرداختند. به آنها گفت جز خداوند یکتا را نپرستید. من بر شما از عذاب روز بزرگی میترسم.» به گزارش مکارم، «احقاف» در لغت به معنای شنهای روانی است که بر اثر وزش باد در بیابانها به صورت مستطیل و كج و معوج رویهم انباشته میگردد و از اين تعبیر روشن میشود كه سرزمین قوم عاد ریگستان بزرگی بوده است. بعضی مفسران آن را در قلب جزیره عربستان (میان نجد و احساء و حضرموت و عمان) دانستهاند. ولى از نظر مکارم این معنی بعید به نظر میرسد، چراکه از آیات ديگر قرآن (در سوره شعرا) برمیآید که قوم عاد در جایی زندگی داشتند که آب فراوان داشت و درختان بسیار و در قلب جزيره عربستان چنین مطلبی بسیار بعید است. جمعی دیگر از مفسران آن را در قسمت جنوبی جزیره حوالی یمن یا در سواحل دریای عرب دانستهاند. بعضی نیز احتمال دادهاند که «احقاف» منطقهای در سرزمین عراق (در مناطق کلده و بابل) بوده و از «طبرى» نقل شده که «احقاف» نام کوهى در «شام» است ولی با تناسب به معنی لغوی «احقاف» و با توجه به اینکه سرزمین آنها در عین مصون نبودن از شنهای روان دارای آب و درخت بوده؛ قول کسانی که میگویند این منطقه در جنوب جزیره عربستان و نزدیکی سرزمین یمن بوده است؛ نزدیکتر بهنظر میرسد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۱۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۵۰-۳۵۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره احقاف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۴۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
