آیه ۷۴ سوره کهف

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۲ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۷۴ سوره کهف
مشخصات قرآنی
نام سورهکهف
تعداد آیات سوره۱۱۰
شماره آیه۷۴
شماره جزء۱۵
شماره حزب۶۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۷۴ سوره کهف، هفتاد و چهارمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به کشته شدن کودک توسط خضر و اعتراض موسی به کار او اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَانْطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُكْرًا آیهٔ ۷۴ از سورهٔ ۱۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس به راه خود ادامه دادند، آنگاه که به نوجواني برخورد کردند و (خضر) او را کشت (موسي) گفت: آيا انسان بی‌گناه و پاکي را کشتي؟ بي‌گمان کار زشت و ناپسندي کردي»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«باز رهسپار شدند تا آنکه به جوانی برخوردند و [خضر] او را کشت [موسی‌] گفت آیا انسان بیگناهی را بدون آنکه قصاصی در بین باشد، کشتی، به راستی کار ناپسندیده‌ای کردی‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه بیان داستان موسی و خضر آورده که آنها پس از پیاده شدن از کشتی در بین راهی که می‌رفتند، به کودکی رسیدند که خضر بدون مقدمه آن کودک را به قتل رساند. موسی چون این وضعیت را دید بسیار عصبانی و ناراحت با لحنی اعتراض آمیز و شدید به او گفت: «آیا انسان بی‌گناهی را بدون اینکه قتلی کرده باشد؛ کشتی؟! براستی که کار منکر و زشتی را مرتکب شدی.» در لغت «غلام» به معنای جوان نورس است، چه به بلوغ رسیده باشد چه نرسیده باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.