آیه ۲۰ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۵۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره کهف، بیستمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه به این مطلب اشاره شده است که «اصحاب کهف» به کسیکه میخواست به شهر برود سفارش کردند که مراقب باشد تا دیگران از وضعیت و محل اختفای آنان آگاه نشود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بيگمان اگر آنان بر شما دست يابند شما را سنگسار ميکنند، يا اينکه به دين خود بر ميگردانند، و آنگاه هرگز رستگار نخواهيد شد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چرا که آنان اگر بر شما دست یابند سنگسارتان میکنند یا شما را [با زور] به آیین خویش در میآورند و در آن صورت هرگز رستگار نخواهید شد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه اشاره دارد به گفتگوی «اصحاب کهف» پس از بیدارشدنشان از خواب طولانی. بر طبق متن آیه آنها تصمیم داشتند فردی را برای تهیه غذا به بیرون از غار و به داخل شهر بفرستند؛ درحالیکه به او سفارش میکردند کسی از ماجرای آنها و محل اختفایشان باخبر نشود. چراکه اگر مردم شهر و حاکم آن از وضع آنها آگاه میشدند و بر آنها تسلط پیدا میکردند یا آنها را سنگسار میکردند یا به آیین (بت پرستی) باز میگرداندند. به گفته «اصحاب کهف» در آن صورت دیگر راه نجات و رستگاری برایشان نخواهد بود.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۳۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۳۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
