آیه ۱۸ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۵۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره کهف، هجدهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به وضعیت «اصحاب کهف» در غار و کیفیت خواب آنها پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ ۚ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ ۖ وَكَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ ۚ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنان را بيدار ميپنداري، حال آنکه آنان خفتهاند و ما آنان را به راست و چپ ميگردانديم، و سگشان دو دستش را به آستانۀ در گشاده بود، اگر بديشان مينگريستي از آنان ميگريختي و به راستي سرتا پاي از ترس و وحشت آکنده ميشدي»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنان را بیدار میانگاشتی و حال آنکه خفته بودند، و ایشان را [از چپ] به راست و [از راست] به چپ میگردانیم و سگشان بازوانش را بر درگاه غار گشوده بود، چون به ایشان مینگریستی، پشت میکردی و میگریختی و از ایشان هراسان میشدی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه از وضعیت «اصحاب کهف» و چگونگی خواب طولانی مدت آنها خبر داده و چنین میگوید: «خواب آنها خوابی عادی نبود (اگر به آنها نگاه میکردی خیال میکردی آنها بیدارند، درحالیکه در خواب فرورفته بودند.) برای اینکه بر اثر گذشت سالیان دراز و خواب طولانی اندام آنها نپوسد؛ «ما آنها را به سمت راست و چپ میگرداندیم. در این میان سگی که همراه آنان بود بر دهانه غار دستها را گشوده و به حالت نگهبانی خوابیده بود. همچنین منظره آنها چنان رعبانگیز بود که اگر به آنها نگاه میکردی، فرار مینمودی و سر تا پایت از ترس و وحشت پر میشد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۴۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۳۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۳۶۹–۳۷۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.