آیه ۴۶ سوره دخان: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۶ سوره دخان''' چهل و ششمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴۶ سوره دخان''' چهل و ششمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. این آیه اثرات خوردن «[[زقوم]]» در شکم و بدن [[جهنم|جهنمیان]] را توصیف میکند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل که حالت و اثر «زقوم» در شکم گناهکاران را به «مس مذاب و گداخته» تشبیه کرده بود، در این آیه جوشش آن را به «آب داغ و جوشان» مثال زده است. «جوششی همچون آب سوزان.» در لغت «حمیم» به معنای آب داغ و جوشان و گاهی نیز به دوستان صمیمی و گرم گفته شده که در اینجا منظور همان معنای نخست است. به گفته مکارم، این گیاه وارد شکم ایشان که میشود با حالت حرارتی فوق العاده و همانند آبی جوشان است و به جای اینکه مایه قوت باشد، باعث [[عذاب]] و درد و رنج برای شخص میشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۴|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۴۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۶ سوره دخان چهل و ششمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه اثرات خوردن «زقوم» در شکم و بدن جهنمیان را توصیف میکند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«چون جوشیدن آب گرم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«مانند جوشیدن آب گرم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه آیه قبل که حالت و اثر «زقوم» در شکم گناهکاران را به «مس مذاب و گداخته» تشبیه کرده بود، در این آیه جوشش آن را به «آب داغ و جوشان» مثال زده است. «جوششی همچون آب سوزان.» در لغت «حمیم» به معنای آب داغ و جوشان و گاهی نیز به دوستان صمیمی و گرم گفته شده که در اینجا منظور همان معنای نخست است. به گفته مکارم، این گیاه وارد شکم ایشان که میشود با حالت حرارتی فوق العاده و همانند آبی جوشان است و به جای اینکه مایه قوت باشد، باعث عذاب و درد و رنج برای شخص میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۰۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
