آیه ۳۶ سوره دخان

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۶ سوره دخان
مشخصات قرآنی
نام سورهدخان
تعداد آیات سوره۵۹
شماره آیه۳۶
شماره جزء۲۵
شماره حزب۱۰۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۶ سوره دخان سی‌ و ششمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. مشرکان برای اثبات مدعای خود، دلیل بی‌اساسی را بیان می‌کردند و از پیامبر می‌خواستند که پدران درگذشته آنان را دوباره زنده کنند تا آنها بر صدق گفتار پیامبر گواهی بدهند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ آیهٔ ۳۶ از سورهٔ ۴۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس اگر راستگوئید پدرانمان را بیاورید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«اگر راست می‌گویید [و حقیقت غیر از این است‌] پدرانمان را باز آورید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن درباره دلیل مشرکان بر عدم وجود رستاخیز چنین آورده است: «اگر راست می‌گویید که بعد از مرگ حیاتی در کار است، پس پدران ما را زنده کنید و نزد ما بیاورید تا بر صدق گفتار شما گواهی دهند!» به گزارش مکارم، برخی مفسران گفته‌اند این سخن را «ابوجهل» به پیامبر گفت که اگر راست می‌گویی، جدت «قصی بن کلاب» را زنده کن. زیرا او مرد راستگویی بود تا درباره حوادث پس از مرگش از او بپرسیم. در ادامه مکارم می‌نویسد: «نخست اینکه سنت خداوند این نیست که مردگان در این جهان زنده کند تا اخبار آن دنیا را برای مردم این دنیا بگویند. برفرض هم اگر پیامبر این کار را می‌کرد، باز هم بهانه جدیدی می‌ساختند یا آن را سِحر می‌خواندند. همانطور که بارها معجزه از پیامبر خواستند و هنگامیکه به آنها ارائه شد، آن را انکار کردند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.