آیه ۱۸ سوره دخان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره دخان هجدهمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه به سخنان موسی با فرعون و قوم او اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(با این پیام) که بندگان خدا را به من بسپارید همانا من برایتان پیامبر امینی هستم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[و با ایشان گفت] که بندگان خدا را به من بسپارید، که من پیامبری امین برای شما هستم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه به گفتگوی موسی با قوم فرعون اشاره شده و چنین آمده است: «هدف از آمدن من این است که شما ای بندگان خدا در برابر من که فرستاده او هستم، تسلیم شوید و آنچه را به شما دستور داده است؛ ادا کنید. من برای شما رسول امینی هستم.» به گزارش مکارم، در تفسیر «ادّوا الیّ عباد الله» دو گونه معنا شده است. برخی مفسران مخاطب موسی را فرعونیان دانستهاند و براین اساس معنای این عبارت اطاعت از فرمان خدا و انجام دستورات اوست. اما در مقابل بعضی دیگر از مفسران منظور از «عباد الله» را قوم بنیاسرائیل گفتهاند و منظور از «ادّوا» را سپردن آنها به موسی و رفع اسارت و بردگی از آنهاست. به باور مکارم، تفسیر اول صحیحتر و با مضمون آیه سازگارتر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۵۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۰۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
