آیه ۳۷ سوره دخان

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۰ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۷ سوره دخان
مشخصات قرآنی
نام سورهدخان
تعداد آیات سوره۵۹
شماره آیه۳۷
شماره جزء۲۵
شماره حزب۱۰۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۷ سوره دخان سی‌ و هفتمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به سرانجام قوم تُبَّع است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ آیهٔ ۳۷ از سورهٔ ۴۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع»؟ و کسانی را که پیش از آنان بودند نابود کردیم چرا که آنان گناهکار بودند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا ایشان بهتر بودند یا قوم تبع، و پیشینیان آنان که نابودشان کردیم، چرا که گناهکار بودند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در آیه موردبحث، به «قوم تبع» که در سرزمین یمن ساکن بودند و شرح حال آنان اشاره دارد و می‌گوید: «آیا آنها بهترند یا قوم تبع و کسانی که پیش از آنان بودند؟! ما آنها را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند.» به گزارش مکارم، در سرزمین یمن پادشاهانی زندگی می‌کردند که «تُبَّع» نام داشتند و قوم آنان جمعیتی با قدرت و امکانات فراوان بودند و حکومت پهناور و گسترده‌ای داشتند. با این همه به خاطر سرکشی، گناه و نافرمانی از دستورات خداوند، گرفتار عذاب الهی شده و هلاک گردیدند. قرآن به مشرکان مکه می‌گوید: به فرض که شما معاد را انکار کردید، آیا می‌توانید عذاب‌هایی را که بر این قوم و اقوامی مانند آنها نازل شد، انکار کنید؟! به گفته مکارم، منظور از «الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌» نیز اقوامی همچون قوم نوح و عاد و ثمود است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.