آیه ۵۳ سوره شوری

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۳ سوره شوری
مشخصات قرآنی
نام سورهشوری
تعداد آیات سوره۵۳
شماره آیه۵۳
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۳ سوره شوری پنجاه و سومین آیه از چهل و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه برای «صراط مستقیم» تفسیر و توصیفاتی بیان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ آیهٔ ۵۳ از سورهٔ ۴۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«راه خدایی که آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آن اوست هان! همة کارها به‌سوی خدا بازمی‌گرد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«راه خداوندی که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، او راست، بدانید که کارها به سوی خداوند باز می‌گردد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در آخرین آیه این سوره در توصیف «صراط مستقیم» چنین می‌گوید: «راه خداوندی که تمامی آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آنِ او است. آگاه باشید، بازگشت همه چیز به سوی خدا است.» به گفته مکارم، از آنجا که خداوند مالک عالم هستی و حاکم و مدبر آن است و از آنجا که برنامه‌های تکاملی انسان باید تحت عنایت او قرار گیرد، بنا بر این راه مستقیم تنها راهی است که به سوی او می‌رود و جز این راه، هر طریق دیگر انحرافی است، چرا که به سوی باطل است. به باور مکارم، این جمله هم بشارتی است برای پرهیزگاران و هم تهدیدی است برای ظالمان و گناه‌کاران که بازگشت همه آنها به سوی خدا است و همچنین دلیلی است بر اینکه وحی باید تنها از سوی خدا باشد. چرا که بازگشت همه اشیاء و تدبیر آنها به سوی او است و به همین دلیل او باید مبدء وحی بر پیامبران باشد تا هدایت واقعی صورت گیرد. به این ترتیب ابتدا و انتهای این آیات با یکدیگر مربوط و منسجم است و پایان سوره نیز با آغاز آن و خط کلی حاکم بر آن هماهنگ است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره شوری، چهل و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فصلت و پیش از سوره زخرف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره شوری، هشت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.