آیه ۴۸ سوره شوری
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | شوری | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۳ | ||||
| شماره آیه | ۴۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۸ سوره شوری چهل و هشتمین آیه از چهل و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه بر این مسئله که وظیفه پیامبر تنها ابلاغ است و او مراقب و نگاهبان انسانها نیست تأکید شده و سپس در ادامه آیه انسانهایی که در برابر نعمتهای الهی ناسپاس هستند، مورد نکوهش قرار میگیرند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنْسَانَ كَفُورٌ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس اگر روی بگردانند تو را بر آنان نگهبان نفرستادهایم، بر تو ابلاغ پیام باشد و بس هنگامیکه ما از جانب خویش لطف و مرحمتی به انسان برسانیم به آن شاد میشود و اگر بلا و مصیبتی به خاطر کارهایی که کرده است به او برسد، آنگاه انسان ناسپاس است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس اگر رویگردان شدند بدان که تو را نگهبان ایشان نفرستادهایم، بر تو جز پیامرسانی نیست، و ما چون از جانب خویش به انسان رحمتی بچشانیم، به آن شاد شود، و اگر به خاطر کار و کردار پیشینشان به ایشان بلایی رسد، آنگاه است که انسان ناسپاس است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ابتدای این آیه برای دلداری پیامبر اسلام به او چنین میگوید: «اگر آنها رویگردان شوند غمگین مباش، ما تو را مسئول حفظ آنان از انحراف به طور اجبار قرار ندادهایم. وظیفه تو تنها ابلاغ رسالت الهی است. (خواه پذیرا شوند و خواه نشوند.) هنگامی که ما به انسان رحمتی از ناحیه خود میچشانیم؛ حالت غرور و غفلت به او دست میدهد و از یاد خدا غافل میگردد و هنگامی که بلایی به خاطر اعمالی که انجام داده، دامانش را بگیرد، انسان به کفران میپردازد.» به گزارش مکارم، انسانهای ناسپاس و کافر، این چنین هستند که نه از طریق نعمتهای الهی و شکر آنها و نه از طریق مجازاتهایی که به خاطر گناهانشان دامنگیرشان شده بیدار میشوند و نه دعوت پیامبر در آنها اثر میگذارد. لذا به پیامبر گفته شده است که تو وظیفهات را انجام دادهای؛ پس دیگر نگران و اندوهگین نباش.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره شوری، چهل و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره فصلت و پیش از سوره زخرف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره شوری، هشت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۰۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۴۸۰-۴۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره شوری»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۵۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.