آیه ۴۱ سوره شوری
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | شوری | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۳ | ||||
| شماره آیه | ۴۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۱ سوره شوری چهل و یکمین آیه از چهل و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آیه بر مسئله یاری خواستن مظلوم از دیگران برای دفع ظلم ظالم تأکید دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسیکه که پس از ستم دیدن خویش انتقام بگیرد، بر آنان عتاب و عقابی نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هرکس بعد از ستمی که دیده است، انتقام گیرد، اینانند که بر آنان ایرادی نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه در تأکید بر آیه قبلی است و متن آن چنین است: «کسی که بعد از مظلوم شدن یاری بطلبد ایرادی بر او نیست.» به گفته مکارم، این آیه مجازات و انتقام گرفتن از ظالم را حق مظلوم دانسته و هیچ کس حق ندارد بر سر راه او مانعی ایجاد کند، بلکه باید او را مدد و یاری برساند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره شوری، چهل و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره فصلت و پیش از سوره زخرف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره شوری، هشت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۰۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۴۶۸-۴۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره شوری»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۵۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
