آیه ۲۳ سوره شوری
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | شوری | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۳ | ||||
| شماره آیه | ۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره شوری بیست و سومین آیه از چهل و دومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. موضوع آیه اجر و مزد رسالت پیامبر اسلام است که برطبق متن آیه، مودت و دوستی ذویالقربی عنوان شده است. این آیه به «آیه مودت» نیز شهرت دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این همان چیزی است که خداوند به آن بندگانش که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند نوید میدهد بگو: در برابر آن از شما پاداش و مزدی نمیخواهم مگر دوستی به خاطر خویشاوندی و هرکس که نیکی کند بر نیکیِ عمل او میافزاییم بیگمان خداوند آمرزنده و شکرگزار است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این همان است که خداوند به بندگانش که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند، مژده داده است، بگو برای آن کار از شما مزدی نمیطلبم، مگر دوستداری در حق نزدیکان [/اهل بیتم]، و هر کس کار نیکی کند، در آن برایش جزای نیک بیفزاییم، چرا که خداوند آمرزگار قدردان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای پیامبر اسلام اجر و پاداشی را بیان کرده و چنین میگوید: «این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آوردهاند و عمل صالح انجام دادهاند به آن نوید میدهد. بگو: من هیچ اجر و پاداشی بر این موضوع از شما درخواست نمیکنم، جز اینکه ذوی القربای مرا دوست دارید و آن کس که عمل نیکی انجام دهد، بر نیکی عملش میافزاییم، چرا که خداوند آمرزنده و شكرگزار است و به اعمال بندگان جزای مناسب میدهد.» به گزارش مکارم، دوستی ذوی القربی به مسئله ولایت و قبول رهبری امامان معصوم از اهل بیت پیامبر بازگشت میکند که در حقیقت تداوم خط رهبری پیامبر و ادامه مسئله ولایت الهی است که قبول این ولایت و رهبری همانند نبوت پیامبر سبب سعادت خود انسانهاست و نتیجهاش به خود آنها بازگشت میکند. مکارم در ادامه برای این آیه، چهار تفسیر معروف را برمیشمرد و سپس به روایاتی در این زمینه اشاره میکند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره شوری، چهل و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره فصلت و پیش از سوره زخرف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره شوری، هشت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۴۰۶-۴۲۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره شوری»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۵۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.