آیه ۵۳ سوره شوری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۳ سوره شوری''' پنجاه و سومین [[آیه]] از چهل و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵۳ سوره شوری''' پنجاه و سومین [[آیه]] از چهل و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه برای «[[صراط مستقیم]]» تفسیر و توصیفاتی بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آخرین آیه این سوره در توصیف «صراط مستقیم» چنین میگوید: «راه [[خداوند|خداوندی]] که تمامی آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آنِ او است. آگاه باشید، بازگشت همه چیز به سوی خدا است.» به گفته مکارم، از آنجا که خداوند مالک عالم هستی و حاکم و مدبر آن است و از آنجا که برنامههای تکاملی انسان باید تحت عنایت او قرار گیرد، بنا بر این راه مستقیم تنها راهی است که به سوی او میرود و جز این راه، هر طریق دیگر انحرافی است، چرا که به سوی باطل است. به باور مکارم، این جمله هم بشارتی است برای [[تقوا|پرهیزگاران]] و هم تهدیدی است برای [[ظالمان]] و [[گناهکاران]] که بازگشت همه آنها به سوی خدا است و همچنین دلیلی است بر اینکه [[وحی]] باید تنها از سوی خدا باشد. چرا که بازگشت همه اشیاء و تدبیر آنها به سوی او است و به همین دلیل او باید مبدء وحی بر [[پیامبران]] باشد تا [[هدایت]] واقعی صورت گیرد. به این ترتیب ابتدا و انتهای این آیات با یکدیگر مربوط و منسجم است و پایان سوره نیز با آغاز آن و خط کلی حاکم بر آن هماهنگ است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۰۶-۵۰۷|ج=۲۰}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | شوری | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۳ | ||||
| شماره آیه | ۵۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۳ سوره شوری پنجاه و سومین آیه از چهل و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه برای «صراط مستقیم» تفسیر و توصیفاتی بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«راه خدایی که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست هان! همة کارها بهسوی خدا بازمیگرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«راه خداوندی که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، او راست، بدانید که کارها به سوی خداوند باز میگردد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آخرین آیه این سوره در توصیف «صراط مستقیم» چنین میگوید: «راه خداوندی که تمامی آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آنِ او است. آگاه باشید، بازگشت همه چیز به سوی خدا است.» به گفته مکارم، از آنجا که خداوند مالک عالم هستی و حاکم و مدبر آن است و از آنجا که برنامههای تکاملی انسان باید تحت عنایت او قرار گیرد، بنا بر این راه مستقیم تنها راهی است که به سوی او میرود و جز این راه، هر طریق دیگر انحرافی است، چرا که به سوی باطل است. به باور مکارم، این جمله هم بشارتی است برای پرهیزگاران و هم تهدیدی است برای ظالمان و گناهکاران که بازگشت همه آنها به سوی خدا است و همچنین دلیلی است بر اینکه وحی باید تنها از سوی خدا باشد. چرا که بازگشت همه اشیاء و تدبیر آنها به سوی او است و به همین دلیل او باید مبدء وحی بر پیامبران باشد تا هدایت واقعی صورت گیرد. به این ترتیب ابتدا و انتهای این آیات با یکدیگر مربوط و منسجم است و پایان سوره نیز با آغاز آن و خط کلی حاکم بر آن هماهنگ است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره شوری، چهل و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره فصلت و پیش از سوره زخرف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره شوری، هشت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۱۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۵۰۶-۵۰۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره شوری»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۵۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
