آیه ۲۶ سوره ص: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۶ سوره ص''' بیست و ششمین [[آیه]] از سی و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۶ سوره ص''' بیست و ششمین [[آیه]] از سی و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. آیه به مقام خلیفة اللهی [[داوود]] و دو دستور [[حکومت|حکومتی]] از جانب [[خداوند]] به او اشاره دارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه بر [[خلیفه خدا]] بودن داوود تأکید دارد و چنین میگوید: «ای داود ما تو را خلیفه (و نماینده خود) در زمین قرار دادیم. لذا در میان مردم به [[حق]] [[حکم]] کن و از [[هوای نفس]] پیروی منما که تو را از راه خدا منحرف میسازد، کسانی که از راه خداوند گمراه شوند [[عذاب]] شدیدی به خاطر فراموش کردن [[روز حساب]] دارند.» به گفته مکارم، در اینجا پنج حقیقت مهم درباره داوود و زندگی او بیان شده است: ۱. خلافت داوود در زمین، ۲. دستور به حکم کردن به حق در میان مردم به دلیل مقام خلیفه اللهی او، ۳. فرمان به عدم پیروی از هوای نفس، ۴. بیان عاقبت پیروی از هوای نفس (گمراه شدن از راه خدا) ۵. بیان سرچشمه گمراهی از راه خدا (فراموشی روز قیامت و حساب و کتاب اعمال.)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶۱-۲۶۴|ج=۱۹}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره ص]]، سی و هشتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سی و هشتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره قمر]] و پیش از [[سوره اعراف]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. [[آیه ۲۴ سوره ص|آیه ۲۴ این سوره]] سجده مستحب دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۶۰|ف=سوره ص}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره ص]]، سی و هشتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سی و هشتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره قمر]] و پیش از [[سوره اعراف]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. [[آیه ۲۴ سوره ص|آیه ۲۴ این سوره]] سجده مستحب دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۶۰|ف=سوره ص}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ص | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۶ سوره ص بیست و ششمین آیه از سی و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آیه به مقام خلیفة اللهی داوود و دو دستور حکومتی از جانب خداوند به او اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای داود! ما تو را در زمین جانشین ساختهایم، پس به حق درمیان مردم حکم کن، و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد، بیگمان آنانکه از راه خدا منحرف میشوند به (سزای) آنکه روز حساب را فراموش کردند کیفری سخت دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای داوود ما تو را در روی زمین خلیفه [خود] برگماشتهایم، پس در میان مردم به حق داوری کن، و از هوی و هوس پیروی مکن، که تو را از راه خدا گمراه کند، بیگمان کسانی که از راه خدا گمراه میشوند عذاب سخت و سنگینی در پیش دارند چرا که روز حساب را فراموش کردهاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه بر خلیفه خدا بودن داوود تأکید دارد و چنین میگوید: «ای داود ما تو را خلیفه (و نماینده خود) در زمین قرار دادیم. لذا در میان مردم به حق حکم کن و از هوای نفس پیروی منما که تو را از راه خدا منحرف میسازد، کسانی که از راه خداوند گمراه شوند عذاب شدیدی به خاطر فراموش کردن روز حساب دارند.» به گفته مکارم، در اینجا پنج حقیقت مهم درباره داوود و زندگی او بیان شده است: ۱. خلافت داوود در زمین، ۲. دستور به حکم کردن به حق در میان مردم به دلیل مقام خلیفه اللهی او، ۳. فرمان به عدم پیروی از هوای نفس، ۴. بیان عاقبت پیروی از هوای نفس (گمراه شدن از راه خدا) ۵. بیان سرچشمه گمراهی از راه خدا (فراموشی روز قیامت و حساب و کتاب اعمال.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ص، سی و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره قمر و پیش از سوره اعراف نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. آیه ۲۴ این سوره سجده مستحب دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۸۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۲۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۲۶۱-۲۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ص»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
