فقه: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اسلام}} | {{اسلام}} | ||
'''فقه'''، علمی است که به بیان احکام و ضوابط حاکم بر تمامی ابعاد زندگی [[مسلمان|مسلمانان]] میپردازد. مسلمانان در زمان حیات [[محمد|پیامبر اسلام]]، مسائل علمی خود را یا از [[قرآن]] میگرفتند یا از شخص محمد سؤال میکردند، اما پس از [[درگذشت محمد]]، اختلافات و تفرقهها از سویی و گسترش سریع [[اسلام]] از سویی دیگر پاسخگویی به مسائل گوناگون از دیدگاه اسلام را دچار پیچیدگی کرد و کمکم دو شاخه «فقه [[سنی]]» و «فقه [[شیعه|شیعی]]» شکل گرفتند. | |||
== معنای اصطلاحی == | |||
علم فقه، علمی است که به بیان احکام و ضوابط حاکم بر تمامی ابعاد زندگی [[مسلمان|مسلمانان]] میپردازد. مسلمانان در زمان حیات [[محمد|پیامبر اسلام]]، مسائل علمی خود را یا از [[قرآن]] میگرفتند یا از شخص محمد سؤال میکردند، اما پس از [[درگذشت محمد]]، اختلافات و تفرقهها از سویی و گسترش سریع [[اسلام]] از سویی دیگر پاسخگویی به مسائل گوناگون از دیدگاه اسلام را دچار پیچیدگی کرد و کمکم دو شاخه «فقه [[سنی]]» و «فقه [[شیعه|شیعی]]» شکل گرفتند.{{پنک|جعفری|۱۳۶۷|ص=۶۶۸}} | |||
== منابع فقه == | |||
منابع فقه از نظر شيعه چهارتاست:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=علم فقه و اصول فقه|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|جلد=1|صفحه=17}}</ref> | |||
* قرآن | |||
* سنت، يعنى قول و فعل و تقرير پيغمبر اسلام يا امام | |||
* اجماع | |||
* عقل | |||
== رابطه علم فقه و اصول فقه == | |||
فقه و اصول دو علم به هم وابسته مىباشند. وابستگى آنها به يكديگر نظير وابستگى [[فلسفه]] و [[منطق]] است. علم اصول به منزله مقدمهاى براى «علم [[فقه]]» است و به همین دلیل آن را «[[اصول فقه]]» يعنى «پايهها» و «ريشهها» ى فقه مىنامند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رابطه علم فقه و اصول فقه|عنوان کتاب=اصول فقه ، فقه|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|جلد=1|صفحه=11}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۳
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
فقه، علمی است که به بیان احکام و ضوابط حاکم بر تمامی ابعاد زندگی مسلمانان میپردازد. مسلمانان در زمان حیات پیامبر اسلام، مسائل علمی خود را یا از قرآن میگرفتند یا از شخص محمد سؤال میکردند، اما پس از درگذشت محمد، اختلافات و تفرقهها از سویی و گسترش سریع اسلام از سویی دیگر پاسخگویی به مسائل گوناگون از دیدگاه اسلام را دچار پیچیدگی کرد و کمکم دو شاخه «فقه سنی» و «فقه شیعی» شکل گرفتند.
معنای اصطلاحی
علم فقه، علمی است که به بیان احکام و ضوابط حاکم بر تمامی ابعاد زندگی مسلمانان میپردازد. مسلمانان در زمان حیات پیامبر اسلام، مسائل علمی خود را یا از قرآن میگرفتند یا از شخص محمد سؤال میکردند، اما پس از درگذشت محمد، اختلافات و تفرقهها از سویی و گسترش سریع اسلام از سویی دیگر پاسخگویی به مسائل گوناگون از دیدگاه اسلام را دچار پیچیدگی کرد و کمکم دو شاخه «فقه سنی» و «فقه شیعی» شکل گرفتند.[۱]
منابع فقه
منابع فقه از نظر شيعه چهارتاست:[۲]
- قرآن
- سنت، يعنى قول و فعل و تقرير پيغمبر اسلام يا امام
- اجماع
- عقل
رابطه علم فقه و اصول فقه
فقه و اصول دو علم به هم وابسته مىباشند. وابستگى آنها به يكديگر نظير وابستگى فلسفه و منطق است. علم اصول به منزله مقدمهاى براى «علم فقه» است و به همین دلیل آن را «اصول فقه» يعنى «پايهها» و «ريشهها» ى فقه مىنامند.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ جعفری ۱۳۶۷، ص. ۶۶۸.
- ↑ مطهری، مرتضی. علم فقه و اصول فقه. ج. ۱. صدرا. ص. ۱۷.
- ↑ مطهری، مرتضی. رابطه علم فقه و اصول فقه. ج. ۱. صدرا. ص. ۱۱.
منابع
- جعفری، یعقوب (۱۳۶۷). «فقه و اصول فقه». درسهایی از مکتب اسلام (۹).