آیه ۴۱ سوره حج
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۴۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۱ سوره حج، چهل و یکمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانستهاند. در این آیه به صفات کسانیکه خداوند به آنها وعده یاری داده، اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ۗ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«كساني كه اگر در زمين آنها را قدرت ببخشيم نماز را برپاي میدارند و زكات (اموال) را میپردازند و به كار خوب فرمان میدهند و از كار زشت باز میدارند، و سر انجام كارها به خدا باز میگردد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که چون در این سرزمین توانایشان دهیم، نماز را برپا میدارند و زکات را میپردازند، و امر به معروف و نهی از منکر میکنند، و سرانجام کارها با خداوند است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه در وصف آنهایی که خداوند آنها را یاری میکند، چنین میگوید: «آنان کسانی هستند که هرگاه به آنها قدرت داده شود نماز را برپا میدارند، زکات را میپردازند و امر به معروف و نهی از منکر میکنند.» سپس در انتهای آیه میگوید: «پایان همه کارها از آن خداست.» به گفته مکارم، «معروف» به معنای کارهای خوب و حق و «منکر» به معنای زشت و باطل است که اولی برای انسان پاکی شناخته شده است و دومی ناشناخته. (یعنی اولی هماهنگ با فطرت انسان است و دومی ناهماهنگ با آن.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۲۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۵۳۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۱۱۷–۱۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۶۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
