بدون تصویر

آیه ۱۱ سوره حج

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۱ سوره حج
مشخصات قرآنی
نام سورهحج
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۱۱
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۱ سوره حج، یازدهمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانسته‌اند. این آیه به توصیف افراد ضعیف الایمان پرداخته است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ آیهٔ ۱۱ از سورهٔ ۲۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و از ميان مردم كسي هست كه با دو دلي خدا را مي‌پرستد، پس اگر خير و خوبي به او برسد بدان آرام گيرد، و اگر بلايي به او برسد به عقب برگردد، در دنيا و آخرت زيانكار شده، و اين همان زيان روشن و آشكار است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و از مردم کسی هست که خداوند را با دودلی می‌پرستد، پس اگر خیری به او برسد، دلش به آن آرام گیرد، و اگر رنجی به او رسد رویگردان شود، در دنیا و آخرت زیانکار شده است، این همان زیانکاری آشکار است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه گروه سومی را معرفی می‌کند که به اصطلاح ضعیف الایمان گفته می‌شوند. این افراد کسانی هستند که خدا را تنها با زبان می‌پرستند و ایمان قلبی شان ضعیف و بسیار سطحی است. تعبیر به «علی حرف» ممکن است اشاره به این باشد که ایمان آنها بیشتر بر زبان‌شان است و در قلب‌شان نور ضعیفی از ایمان وجود دارد یا اینکه ممکن است اشاره به این باشد که آنها در متن ایمان و اسلام نیستند و در لبه آن قرار دارند. قرآن در ادامه آنها را چنین وصف می‌کند: «آنها چنانند که اگر دنیا به آنها رو کند و نفع و خیری به آنها برسد، حالت اطمینان پیدا می‌کنند ولی اگر با سلب نعمت و پریشانی مواجه شدند؛ به کفر روی می‌آورند. به این ترتیب آنها هم دنیا را از دست می‌دهند و هم آخرت را و این روشن‌ترین خسران و زیان است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.