بدون تصویر

آیه ۹ سوره حج

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹ سوره حج
مشخصات قرآنی
نام سورهحج
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۹
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹ سوره حج، نهمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانسته‌اند. در آیه به یکی از علت‌های گمراهی رهبران گمراه از راه حق پرداخته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ آیهٔ ۹ از سورهٔ ۲۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«مستكبرانه شانه‌هايش را بالا مي‌‌اندازد و مغرورانه رويش را بر مي‌گرداند تا (مردم را) از راه خدا گمراه سازد، او در دنيا رسوايي (بزرگي) دارد، و روز قيامت عذاب آتش را به او مي‌چشانيم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پهلو به تکبر بگرداند تا [مردمان را] از راه خدا گمراه کند در دنیا خفت و خواری دارد و در روز قیامت عذاب آتش را به او می‌چشانیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن علت گمراهی و انحراف رهبران ضلالت را تکبر و بی‌اعتنایی به آیات الهی دانسته است. «ثانی» (از ماده ثنی) به معنی پیچیدن است و «عطف» به معنی پهلو است و پیچیدن پهلو کنایه از بی اعتنایی و اعراض از چیزی است. جمله «لیضل» ممکن است هدف این اعراض و رویگردانی باشد، یعنی آنها برای گمراه ساختن مردم آیات و هدایت‌های الهی را به هیچ می‌گیرند و نیز ممکن است نتیجه آن باشد، یعنی محصول بی اعتنایی آنها این است که مردم را از راه حق بازمی‌دارند. در ادامه آیه مجازات شدید آنان در دنیا و آخرت اینطور توضیح داده شده است: «بهره آنها در این دنیا رسوایی و در قیامت عذاب سوزانی است که آنها خواهند چشید.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.