آیه ۹ سوره حج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره حج'''، نهمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۹ سوره حج'''، نهمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. در آیه به یکی از علتهای گمراهی رهبران گمراه از راه [[حق]] پرداخته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] علت گمراهی و انحراف رهبران ضلالت را تکبر و بیاعتنایی به آیات الهی دانسته است. «ثانی» (از ماده ثنی) به معنى پیچيدن است و «عطف» به معنی پهلو است و پیچيدن پهلو كنایه از بی اعتنایی و اعراض از چیزی است. جمله «لیضل» ممكن است هدف اين اعراض و رویگردانی باشد، يعنى آنها براى گمراه ساختن مردم آیات و هدایتهای الهی را به هیچ میگیرند و نیز ممكن است نتیجه آن باشد، يعنى محصول بی اعتنایی آنها این است كه مردم را از راه حق باز میدارند. در ادامه آیه مجازات شدید آنان در دنیا و [[آخرت]] اینطور توضیح داده شده است: «بهره آنها در این دنیا رسوایی و در قیامت [[عذاب]] سوزانی است که آنها خواهند چشید.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره حج، نهمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانستهاند. در آیه به یکی از علتهای گمراهی رهبران گمراه از راه حق پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«مستكبرانه شانههايش را بالا مياندازد و مغرورانه رويش را بر ميگرداند تا (مردم را) از راه خدا گمراه سازد، او در دنيا رسوايي (بزرگي) دارد، و روز قيامت عذاب آتش را به او ميچشانيم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پهلو به تکبر بگرداند تا [مردمان را] از راه خدا گمراه کند در دنیا خفت و خواری دارد و در روز قیامت عذاب آتش را به او میچشانیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن علت گمراهی و انحراف رهبران ضلالت را تکبر و بیاعتنایی به آیات الهی دانسته است. «ثانی» (از ماده ثنی) به معنى پیچيدن است و «عطف» به معنی پهلو است و پیچيدن پهلو كنایه از بی اعتنایی و اعراض از چیزی است. جمله «لیضل» ممكن است هدف اين اعراض و رویگردانی باشد، يعنى آنها براى گمراه ساختن مردم آیات و هدایتهای الهی را به هیچ میگیرند و نیز ممكن است نتیجه آن باشد، يعنى محصول بی اعتنایی آنها این است كه مردم را از راه حق باز میدارند. در ادامه آیه مجازات شدید آنان در دنیا و آخرت اینطور توضیح داده شده است: «بهره آنها در این دنیا رسوایی و در قیامت عذاب سوزانی است که آنها خواهند چشید.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۰۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۸۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۶۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
