آیه ۱۸ سوره حج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره حج'''، هیجدهمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۱۸ سوره حج'''، هیجدهمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به [[سجده]] کردن تمام مخلوقات در آسمانها و زمین است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به موضوع سجده مخلوقات بر [[خداوند]] اشاره دارد و چنین میگوید: «آیا ندیدی تمام كسانی كه در آسمانها و تمام كسانی كه در زمین هستند براى خدا سجده میكنند و همچنین خورشید، ماه، ستارگان، کوهها و درختان و جنبندگان؟! و نیز بسیارى از مردم برای او سجده میكنند، در حالی كه بسیارى دیگر ابا دارند و مستحق [[عذاب|عذابند]]. اینها نزد [[پروردگار]] بیارزشند و هر كس را خدا بیارزش سازد، هیچكس نمیتواند او را گرامی دارد و مشمول سعادت و ثواب كند. خداوند هر کاری را بخواهد انجام میدهد.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۸-۵۲|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره حج، هیجدهمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانستهاند. اشاره آیه به سجده کردن تمام مخلوقات در آسمانها و زمین است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا نديدهاي تمام كسانيكه در آسمانها و زمين هستند، و خورشيد و ماه و ستارهها و كوهها و درختان و چهارپايان و بسياري از مردم براي خدا سجده ميبرند؟ و بسيارند كساني كه عذاب بر آنان تحقق يافته است و هر كه را خداوند خوار سازد، گرامي دارندهاي ندارد بيگمان خداوند هر آنچه را بخواهد انجام ميدهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا نیندیشیدهای که هر که در آسمانها و زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و جانوران و بسیاری از مردم، بر خداوند سجده میبرند، و بسیاری هم هستند که عذاب بر آنان محقق شده است، و هرکس که خداوند خوارش بدارد، گرامی دارندهای ندارد، که خداوند هرچه خواهد همان تواند کرد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به موضوع سجده مخلوقات بر خداوند اشاره دارد و چنین میگوید: «آیا ندیدی تمام كسانی كه در آسمانها و تمام كسانی كه در زمین هستند براى خدا سجده میكنند و همچنین خورشید، ماه، ستارگان، کوهها و درختان و جنبندگان؟! و نیز بسیارى از مردم برای او سجده میكنند، در حالی كه بسیارى دیگر ابا دارند و مستحق عذابند. اینها نزد پروردگار بیارزشند و هر كس را خدا بیارزش سازد، هیچكس نمیتواند او را گرامی دارد و مشمول سعادت و ثواب كند. خداوند هر کاری را بخواهد انجام میدهد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۵۰۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۴۸-۵۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۶۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.