آیه ۴۸ سوره مریم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۴۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۸ سوره مریم، چهل و هشتمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه به گفتگوی ابراهیم با آزر اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَىٰ أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبِّي شَقِيًّا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و از شما و از آنچه به جز خدا ميپرستيد، کنارهگيري و دوري ميکنم، و پروردگارم را (به نيايش) ميخوانم، باشد که در پرستش پروردگارم نااميد و ناکام نباشم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و از شما و آنچه به جای خداوند میپرستید کناره میکنم و پروردگارم را میخوانم، باشد که در دعای پروردگارم سخت دل نباشم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه ادامه سخن ابراهیم به آزر چنین بیان شده است: «من از شما (تو و این قوم بتپرست) جدا میشوم و از خدایانتان کنارهگیری میکنم. تنها پروردگارم را میخوانم و امیدوارم که دعای من در پیشگاه خداوند بیپاسخ نماند.» به گفته مکارم، این آیه ادب ابراهیم در برابر آزر را نشان میدهد که چون گفت از من دور شو، ابراهیم هم پذیرفت. از سوی دیگر قاطعیت او در عقیدهاش را مشخص میکند که او دست از باورش برنداشت و صراحتاً هم آن را اعلان کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۸۵–۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
