آیه ۳۶ سوره مریم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره مریم، سی و ششمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به سخن عیسی مبنی بر اینست که او خود را مخلوق معرفی کرده و همه را به عبادت خداوند یکتا دعوت میکند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بيگمان خداوند پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستيد، اين است راه راست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و خداوند پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستید که این راه راست است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه از زبان عیسی او را بنده و مخلوق خداوند معرفی میکند و چنین میگوید: «الله پروردگار من و شماست. او را پرستش کنید که این است راه راست. (صراط مستقیم)» به گزارش مکارم، با این بیان، عیسی از همان آغاز حیات خود با هرگونه شرک و خدایان دوگانه و چندگانه مبارزه میکند و بر توحید تأکید دارد. در آیات دیگر قرآن نیز نمونههایی از گفتار عیسی هست که بر مسئله توحید و یکتاپرستی تأکید کرده است. (آیات ۶۳ و ۶۴ سوره زخرف و آیات ۵۰ و ۵۱ سوره آلعمران)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۳۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۶۹–۷۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
