آیه ۶۸ سوره مریم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۶۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۸ سوره مریم، شصت و هشتمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه تهدید منکران معاد و گناهکاران به عذاب و آتش دوزخ است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس سوگند به پروردگارت! آنان را همراه با شياطين گرد ميآوريم، آنگاه همه را در حالي که به زانو درآمدهاند در اطراف دوزخ حاضر خواهيم کرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سوگند به پروردگارت که آنان و شیاطین را گرد میآوریم سپس همهشان را پیرامون جهنم به زانو در افتاده حاضر میگردانیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه با لحنی قاطع منکران معاد و گناهکاران را تهدید کرده و میگوید: «قسم به پروردگارت که ما همه آنها را با شیاطینی که آنان را وسوسه میکردند، همه را محشور میکنیم. سپس همه آنها را گرداگرد جهنم درحالیکه به زانو درآمدهاند؛ حاضر میکنیم.» تعبیر «جثیا» اشاره به ضعف و ناتوانی و ذلت آنان است؛ گویی که قدرت ندارند بر سر پا بایستند. کلمه «جثی» را برخی به معنای «گروه گروه» و بعضی به معنی «انبوه و متراکم روی هم» نیز معنا کردهاند، اما تفسیر اول مناسبتر و مشهورتر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۱۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۱۱۵–۱۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
