بدون تصویر

آیه ۸۳ سوره مریم

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸۳ سوره مریم
مشخصات قرآنی
نام سورهمریم
تعداد آیات سوره۹۸
شماره آیه۸۳
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۳ سوره مریم، هشتاد و سومین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به علل انحراف کافران و عاقبت آنها اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا آیهٔ ۸۳ از سورهٔ ۱۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آيا ندانسته‌اي که ما شيطانها را به‌سوی کافران فرستاده‌ايم تا سخت آنان را (برانجام گناه) تحريک کنند؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا ندانسته‌ای که ما شیاطین را به سراغ کافران می‌فرستیم که از راه به درشان برند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در بیان سبب منحرف شدن کافران و سرانجام شوم آنان چنین می‌گوید: «آیا ندیدی که ما شیاطین را به سوی کافران فرستادیم که آنها را در راه اشتباه‌شان تحریک، بلکه زیر و رو می‌کنند.» در لغت «ازّ» در اصل به معنای جوشش دیگ و زیر و رو شدن محتوای آن در هنگام شدت غلیان است و در اینجا کنایه از تسلط شیاطین بر کافران است که آنها را در هر مسیری که می‌خواهند به حرکت درآورده و زیر و رو می‌کنند. به گزارش مکارم، تسلط شیاطین بر انسان‌ها اجباری و از روی ناآگاهی نیست، بلکه این انسان است که به شیاطین اجازه ورود به قلب‌شان را می‌دهند و به ولایت آنها تن می‌دهند. به گفته او، این مطلب به گونه دیگر در آیه ۱۰۰ سوره نحل بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.