بدون تصویر

آیه ۱۸ سوره مریم

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۸ سوره مریم
مشخصات قرآنی
نام سورهمریم
تعداد آیات سوره۹۸
شماره آیه۱۸
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۸ سوره مریم، هجدهمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به سخن مریم به آن فرشته‌ای در عبادت‌گاه او وارد شده بود، اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا آیهٔ ۱۸ از سورهٔ ۱۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گفت: من از تو به خداي مهربان پناه مي‌برم اگر پرهيزگار هستي»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«[مریم‌] گفت من از تو اگر پرهیزگار باشی به خدای رحمان پناه می‌برم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در آیه، از ترس و وحشت مریم از وارد شدن فرشته خبر می‌دهد. برطبق متن آیه مریم به او گفت: «من به خدای رحمن از تو پناه می‌برم اگر پرهیزکار هستی.» به گفته مکارم، مریم از خدای رحمن نام برد تا اگر آن شخص قصد سویی دارد او را کنترل کند و همچنین خودش به خدایی پناه برد که در سخت‌ترین حالات تکیه‌گاه انسان است و هیچ قدرتی نمی‌تواند بر او غلبه کند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.