آیه ۶۴ سوره زخرف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۶۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۴ سوره زخرف شصت و چهارمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه سخن عیسی است مبنی بر دعوت کردن مردم به بندگی پروردگارشان و تذکر آنها به عهدی که با خدا بستهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان خداوند پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بندگی کنید، این است راه راست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان خداوند پروردگار من است و پروردگار شماست، او را بپرستید که راه راست همین است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه ادامه سخن عیسی در دعوت به سمت توحید را چنین بازگو کرده است: «به طور قطع خداوند پروردگار من و پروردگار شما است. پس او را پرستش کنید. این است صراط مستقیم.» به باور مکارم، این سخن عیسی برای برطرف شدن هرگونه ابهام درباره عبودیت و الوهیت خود اوست که او خداوند را پروردگار خود و دیگران میداند و با تکرار کلمه «رب» در آیه، این مطلب تأکید شده است که خدای همه یکی است. سپس برای تأکید بیشتر بر عبودیت خدا با عبارت «فاعبدوه» تکیه میشود. عبارت پایانی آیه نیز اشاره است بر عهدی که در آیه ۶۱ سوره یس بیان شده که خداوند از تمام انسانها پیمان گرفت که جز او را نپرستند و تنها در «راه مستقیم» عبودیت و بندگی او باشند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۴۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۶۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۰۵-۱۰۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
