آیه ۳۱ سوره زخرف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۱ سوره زخرف
مشخصات قرآنی
نام سورهزخرف
تعداد آیات سوره۸۹
شماره آیه۳۱
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۱ سوره زخرف سی‌ و یکمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به بهانه دیگر مشرکان مکه (نازل نشدن قرآن بر ثروتمندان) اشاره است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَٰذَا الْقُرْآنُ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ آیهٔ ۳۱ از سورهٔ ۴۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و گفتند: چرا این قرآن بر مردی بزرگ از (مردم) دو شهر فرو فرستاده نشد؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و گفتند چرا این قرآن بر مردی بزرگ از آن دو شهر [مکه و طائف‌] فرود نیامده است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه بیان بهانه‌جویی‌های مشرکان، در این آیه، چنین سخن گفته است: «آنها گفتند چرا این قرآن بر مرد بزرگی از این‌ دو شهر (مكه و طائف) {بر مردی ثروتمند و سرشناس} نازل نشده است؟!» به گزارش مکارم، مشرکان که دنبال بهانه بودند، این بار بهانه خود را مال و ثروت و مقام ظاهری و شهرت قرار داده و می‌گفتند: «چرا یکی از ثروتمندان و بزرگان قبائل مکه و طائف، پیامبر نشده و بر او قرآن نازل نگردیده است؟!» در حالیکه محمد که فردی یتیم و فقیر است، ادعای نبوت دارد. به گفته مکارم، این سخن آنان بیان‌گر انحرافات فکری آنان و معیارهای نادرست ایشان است، درصورتیکه حامل دعوت الهی باید فردی باشد که روح تقوی در سراسر وجودش حاکم است. انسانی آگاه، مصمم، شجاع، عادل و آشنا با درد مظلومان و محرومان جامعه باشد. در ادامه مکارم می‌نویسد: «در اینکه منظور مشرکان از آن شخص موردنظرشان چه کسی بوده، نظرات گوناگونی بیان شده است؛ از جمله اینکه اکثرا «ولید بن مغیره» را از مکه و «عروة بن مسعود ثقفی» را از طائف دانسته‌اند. برخی دیگر نیز نام «عتبة بن ربیعه» از مکه و «حبیب بن عمر ثقفی» را از طائف گفته‌اند. هرچند که ظاهر گفتار آنها نشان می‌دهد که شخص معینی مقصودشان نبوده، بلکه هدف‌شان اشاره به یکی از افراد ثروتمند، سرشناس و از قبیله مشهور و معروفی بوده است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.