آیه ۴۰ سوره زخرف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۰ سوره زخرف
مشخصات قرآنی
نام سورهزخرف
تعداد آیات سوره۸۹
شماره آیه۴۰
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۰ سوره زخرف چهلمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. مخاطب این آیه پیامبر اسلام است و در آن غافلان از یاد خدا با چند ویژگی خاص توصیف شده‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ آیهٔ ۴۰ از سورهٔ ۴۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا تو می‌توانی به کران بشنوانی؟ و یا اینکه کوران و کسانی را که در گمراهی آشکاری هستند رهنمود گردانی؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا تو به ناشنوایان [پیام خود را] می‌شنوانی، یا نابینایان و کسی را که در گمراهی آشکار است، هدایت می‌کنی؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه خطاب به پیامبر اسلام چنین می‌گوید: «آیا تو می‌توانی سخن خود را به گوش کران برسانی؟ یا کوران را هدایت کنی؟ و کسانی را که در «ضلال مبین» هستند و احساس نمی‌کنند به راه راست دعوت نمایی؟!» به گزارش مکارم، شبیه این معنا در آیات دیگر قرآن نیز آمده است؛ از جمله: آیه ۴۲ سوره یونس و آیه ۸۰ سوره نمل. به گفته او، این تعبیرات قرآن به آن خاطر است که برای انسان دو نوع گوش، چشم و حیات قائل است: گوش، چشم و حیات ظاهری و گوش، چشم و حیات باطنی. آنچه مهم است بخش دوم است که وقتی از کار بیفتد؛ دیگر نه پند و نصیحت اثر دارد و نه هشدار و انذار.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.