آیه ۱۹ سوره زخرف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۹ سوره زخرف
مشخصات قرآنی
نام سورهزخرف
تعداد آیات سوره۸۹
شماره آیه۱۹
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۹ سوره زخرف نوزدهمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. آیه به استدلال قرآن برای رد عقیده باطل پرستش فرشتگان اشاره دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ آیهٔ ۱۹ از سورهٔ ۴۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و فرشتگان را که بندگان خدای مهربانند دختر انگاشتند آیا به هنگام آفریدن آنان حاضر بودند؟ گواهی آنان نوشته می‌شود و بازخواست می‌گردند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و مدعی شدند که فرشتگان که خود بندگان خداوند رحمان‌اند، مادینه‌اند، آیا آفرینش آنان را شاهد بوده‌اند؟ که [در این صورت‌] زودا که شهادت ایشان نوشته شود، و بازخواست شوند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه موردبحث، درباره محکوم کردن عقیده پرشتش فرشتگان چنین آمده است: «آنها فرشتگان را که بندگان خدایند، مؤنث پنداشتند. آنها بندگان شایسته خدا هستند که هرگز در سخن بر او پیشی نمی‌گیرند و همواره به فرمان او عمل می‌کنند. آیا به هنگام آفرینش فرشتگان حاضر بودند و از طریق حضور خود به این امر پی‌برده‌اند؟! گواهی آنها بر این عقیده بی‌اساس در نامه‌های اعمال‌شان ثبت می‌شود و روز قیامت مورد سؤال قرار می‌گیرند.» به گزارش مکارم، دلیل اینکه مشرکان فرشتگان را دختران خدا می‌دانستند ممکن است به جهت مستور بودن آنان و لطافت وجود آنها باشد که از این لحاظ با جنس مؤنث (زنان) شباهت بسیاری دارد. به گفته او، این مطلب به گونه دیگری در آیات ۵۷ تا ۵۹ سوره نحل نیز بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.