آیه ۲۳ سوره مریم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره مریم، بیست و سومین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه به جریان زایمان مریم اشاره دارد که او در آن هنگام کنار نخل خشکیدهای قرار گرفته بود و از خداوند درخواست کمک میکرد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنگاه درد زايمان او را در کنار تنۀ خرمايي کشاند گفت: اي کاش پيش از اين مرده بودم و از يادها فراموش شده بودم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه درد زایمان او را به پناه تنه درخت خرمایی کشانید گفت ای کاش پیش از این مرده بودم و از یاد رفته بودم و فراموش شده بودم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه سرگذشت مریم و باردار شدن او به عیسی، قرآن چنین خبر میدهد: «هنگامیکه دوران حمل پایان یافت و درد زایمان بر مریم عارض شد، آنچنان دردی او را فراگرفت که او را از آبادی به بیرون از شهر و بیابان کشید تا اینکه در کنار نخل خشکیدهای قرار گرفت. در این حال و از شدت درد و تنهایی با خود میگفت: ای کاش پیش از این مرده بودم و به کلی فراموش میشدم!» به گزارش مکارم، در آن زمان تنها ترس تهمتهای آینده باعث ناراحتی مریم نبود، بلکه وضع حمل بدون قابله و یاور، تنهایی در بیابان، نداشتن محل استراحت، نبود آب و غذا و نبودن وسیلهای برای گذاشتن فرزند متولد شده در آن؛ تمام اموری بودند که فکر مریم را مشغول کرده و باعث نگرانی و وحشت او بودند؛ لذا کسانی که میگویند چگونه مریم با آن ایمان و شناخت خدا جمله «ای کاش مرده بودم…» را به زبان آورد؟! هرگز ترسیمی از آن حال مریم در آن ساعت در ذهن خود نکردهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۲۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۰–۴۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.