آیه ۹ سوره مریم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره مریم، نهمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به پاسخ خداوند به مطلبی که زکریا در آیه قبل عنوان کرد، اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«فرمود: همينگونه است، پروردگار تو گفته است که اين (کار) بر من آسان است و به راستي پيش از اين تو را در حالي آفريدم که هيچ چيزي نبودي»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[فرشته] گفت این چنین است، پروردگارت فرموده است آن کار بر من آسان است، و خودت را پیشتر آفریدهام و چیزی نبودی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: هنگامیکه زکریا با وجود نازا بودن همسرش و پیر بودن خودش دربارهٔ تولد فرزند از آنها تعجب نمود، خداوند به او چنین وحی کرد: «این مسئله عجیبی نیست که از پیرمردی مانند تو و همسر نازایت فرزندی متولد شود، من تو را قبلاً آفریدم؛ در حالیکه هیچ نبودی.» به گزارش مکارم، خداوند برای رفع تعجب او به خلقت نخستین خودش اشاره کرد و او را متوجه این مطلب نمود که از قدرت خدا هیچ کاری بعید نیست و او بر هر کاری قادر و تواناست. دربارهٔ گوینده این کلام برخی آن را سخن فرشتگان میدانند. همانطور که این مطلب در آیه ۳۹ سوره آلعمران از زبان فرشتگان بیان شده است. اما از نظر مکارم، ظاهر اینست که گوینده تمام این جملات خداوند است و دلیلی وجود ندارد که آن را به فرشتگان نسبت دهیم.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۱۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۱۷–۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
