آیه ۵ سوره فصلت: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵ سوره فصلت''' پنجمین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵ سوره فصلت''' پنجمین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به برخوردها و عکسالعملهای [[مشرکان]] و [[کافران]] در برابر دعوت [[پیامبر اسلام]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به عکسالعمل مشرکان اشاره دارد و چنین میگوید: «آنها گفتند: قلبهای ما در برابر دعوت تو در پوششهایی قرار گرفته و گوشهای ما سنگین است و میان ما و تو حجابی وجود دارد. حالا که چنین است کار به کار ما نداشته باش. تو به سراغ عمل و برنامههای خود برو و ما نیز به عقاید و [[مذهب]] خود عمل میکنیم.» به گفته مکارم، آنها خود به پیامبر میگفتند: «بدان که بر عقل و فکر ما پوشش و پردهای قرار دارد. گوش ما هم سنگین است و ما سخنان تو را نمیشنویم. همچنین میان ما و تو حجابی قرار گرفته، پس تو به کار خودت برس و مشغول کار خود باش. ما مشغول آیین و دین خود هستیم.» به گفته مکارم، ممکن است که جمله آخر آیه یک نوع تهدید نسبت به پیامبر اسلام باشد، یعنی تو هر کار از دستت بربیاید، انجام بده، ما هم آنچه در توان داریم بر ضد تو بهکار میگیریم و جلوی پیشرفت [[دین اسلام|آیین]] تو را خواهیم گرفت. به باور مکارم، این جمله نهایت [[لجاجت]] آنها را بیان میکند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۱-۲۱۳|ج=۲۰}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره فصلت پنجمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به برخوردها و عکسالعملهای مشرکان و کافران در برابر دعوت پیامبر اسلام است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَفِي آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِنْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و گفتند: دلهایمان از آنچه ما را بهسوی آن فرا میخوانی در پردههایی استت، و در گوشهایمان سنگینی است، و میان ما و تو حجابی است پس تو عمل کن (و) بیگمان ما هم عمل میکنیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و گویند دلهای ما از آنچه ما را به آن میخوانید در پوشش است و در گوشهایمان سنگینیای، و میان ما و تو حجابی است، هر چه خواهی کن که ما نیز کنندهایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به عکسالعمل مشرکان اشاره دارد و چنین میگوید: «آنها گفتند: قلبهای ما در برابر دعوت تو در پوششهایی قرار گرفته و گوشهای ما سنگین است و میان ما و تو حجابی وجود دارد. حالا که چنین است کار به کار ما نداشته باش. تو به سراغ عمل و برنامههای خود برو و ما نیز به عقاید و مذهب خود عمل میکنیم.» به گفته مکارم، آنها خود به پیامبر میگفتند: «بدان که بر عقل و فکر ما پوشش و پردهای قرار دارد. گوش ما هم سنگین است و ما سخنان تو را نمیشنویم. همچنین میان ما و تو حجابی قرار گرفته، پس تو به کار خودت برس و مشغول کار خود باش. ما مشغول آیین و دین خود هستیم.» به گفته مکارم، ممکن است که جمله آخر آیه یک نوع تهدید نسبت به پیامبر اسلام باشد، یعنی تو هر کار از دستت بربیاید، انجام بده، ما هم آنچه در توان داریم بر ضد تو بهکار میگیریم و جلوی پیشرفت آیین تو را خواهیم گرفت. به باور مکارم، این جمله نهایت لجاجت آنها را بیان میکند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۳۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۷۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۲۱۱-۲۱۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
