آیه ۲۱ سوره فصلت

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۱ سوره فصلت
مشخصات قرآنی
نام سورهفصلت
تعداد آیات سوره۵۴
شماره آیه۲۱
شماره جزء۲۴
شماره حزب۹۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۱ سوره فصلت بیست و یکمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به سخنان کافران و گناه‌کاران با اعضای بدن‌شان اشاره شده که علیه آنان در قیامت شهادت داده‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا ۖ قَالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ آیهٔ ۲۱ از سورهٔ ۴۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و آنان به پوست‌های خود می‌گویند: چرا به زیان ما گواهی دادید؟ می‌گویند: خداوندی که همه چیز را به سخن آورده است ما را گویا نموده است و همود در آغاز شما را آفریده است و به‌سوی او برگردانده می‌شوید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به پوستهایشان گویند چرا بر ما گواهی دادید؟ گویند ما را خداوندی که هر چیز را به سخن درآورد، به سخن درآورده است، و او شما را نخست بار [که چیزی نبودید] آفرید، و به سوی او باز گردانده می‌شوید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن از گفتگوی گناه‌کارانی خبر می‌دهد که در قیامت اعضای بدن‌شان علیه آنان گواهی داده‌اند. در متن آیه چنین آمده است: «{این گناه‌کاران} رو به پوست‌های تن خود کرده، فریاد می‌زنند: چرا شما بر ضد ما گواهی دادید؟! آنها در پاسخ می‌گویند: همان خدایی كه هر موجودی را به نطق در آورده، ما را به سخن در آورده است. او همان کسی است که شما را در آغاز آفرید و بازگشت همه شما نیز به سوی او است.» به گفته مکارم، پوست‌های بدن گناه‌کاران، خود را مأمور خدا معرفی می‌کنند که باید از فرمان و امر خدا اطاعت کنند. لذا آنها به زبان آمده و در آن روز بر هر آنچه انجام داده‌اند، بر ضد صاحبان‌شان اعتراف می‌کنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند. در این سوره، آیه سجده‌دار آمده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.