آیه ۲۸ سوره فصلت
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸ سوره فصلت بیست و هشتمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه کیفر مشرکان و کافران زمان پیامبر اسلام (اعداءالله) آتش جهنم و اقامت دائمی در آن بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ جَزَاءُ أَعْدَاءِ اللَّهِ النَّارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ ۖ جَزَاءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این است جزای دشمنان خدا که آتش است، سرای همیشگیشان درمیان آن میباشد این هم بدان خاطر است که پیوسته آیات ما را انکار میکردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چنین است که جزای دشمنان خدا آتش [دوزخ] است، که در آنجا سرایی جاودانه داشته باشند، که کیفر آن است که به آیات ما انکار میورزیدند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن مجازات دشمنان خداوند را آتش دوزخ و سکونت همیشگی در آن عنوان و دلیل آن را هم انکار آیات الهی توسط آنان بیان کرده است: «این کیفر دشمنان الهی است، آتش سوزان جهنم. برای آنها در آتش، خانه ابدی است. آنها به این عذاب شدید و دردناک مجازات میشوند، به خاطر اینکه آیات ما را انکار میکردند.» در لغت «یجحدون» (از ماده جَحد) در اصل به معنی نفی چیزی است که در دل اثبات آن است، يا اثبات چیزی که در قلب نفی آن است و به تعبیر دیگر انکار کردن واقعیات با علم به آنها است و این بدترین نوع کفر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۷۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۷۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۲۶۶-۲۶۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
