آیه ۲۷ سوره فصلت

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۷ سوره فصلت
مشخصات قرآنی
نام سورهفصلت
تعداد آیات سوره۵۴
شماره آیه۲۷
شماره جزء۲۴
شماره حزب۹۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۷ سوره فصلت بیست و هفتمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه به مجازات مشرکان زمان پیامبر اسلام اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِيدًا وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ آیهٔ ۲۷ از سورهٔ ۴۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس ما قطعاً به کافران عذاب سختی می‌چشانیم و آنان‌را بر اساس بدترین کاری که کرده‌اند جزا و سزا خواهیم داد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس به کافران عذابی سخت بچشانیم، و بر وفق بدترین کاری که کرده‌اند ایشان را جزا دهیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث به مجازات شدید مشرکان و کافران زمان پیامبر اشاره دارد و می‌گوید: «به طور مسلم به کافران عذاب شدیدی می‌چشانیم و آنها را به بدترین اعمالی که انجام می‌دادند، کیفر می‌دهیم.» به گفته مکارم، این عذاب ممکن است در دنیا به شکل اسارت و کشته شدن به دست مسلمانان باشد یا در آخرت یا هر دو. سپس او درباره تأکید آیه بر «اسوء» (بدترین اعمال) می‌نویسد: «این تعبیر ممکن است به خاطر این باشد که موضوع مجازات را با تأکيد و تهدید جدی‌تری روشن سازد و نیز اشاره‌ای باشد به مانع شدن مردم از شنیدن صدای پیامبر الهی. همچنین تعبیر به «کانوا یعملون» دلیل بر این است که بیشتر بر اعمالی تکیه می‌شود که پیوسته آن را انجام و ادامه می‌دادند و برنامه همیشگی آنها بوده است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند. در این سوره، آیه سجده‌دار آمده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.