آیه ۲۵ سوره فصلت

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۵ سوره فصلت
مشخصات قرآنی
نام سورهفصلت
تعداد آیات سوره۵۴
شماره آیه۲۵
شماره جزء۲۴
شماره حزب۹۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۵ سوره فصلت بیست و پنجمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به عذاب و مجازات دنیوی اعداءالله (دشمنان خداوند) است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ آیهٔ ۲۵ از سورهٔ ۴۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و برای آنان همنشینانی گماردیم که عملکرد دنیا و آخرت را در نظرشان آراسته جلوه دادند، و فرمان عذاب الهی دربارة آنان ثابت و صادر می‌شود و به سرنوشت اقوام گمراهی از جن‌ها و انسان‌هایی که پیش از ایشان بوده‌اند گرفتار می‌گردند بی‌گمان آنان زیانکار بودند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و برای آنان همنشینانی گماشتیم که حال و آینده‌شان را در نظر ایشان آراسته جلوه دادند، و در میان امتهایی از جن و انس که پیش از ایشان بوده‌اند، حکم [عذاب‌] در حق ایشان تحقق یافت که ایشان زیانکار بودند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در توصیف مجازات دنیوی دشمنان خدا چنین می‌گوید: «ما برای آنها دوستان و همنشینان بد اندیش و زشت سیرتی قرار دادیم که همه چیز را در نظر آنان زینت دادند. به سبب این وضع اسفبار، فرمان عذاب الهی درباره آنها تحقق یافت و به سرنوشت اقوام گمراهی از جن و انس که قبل از آنها بودند، گرفتار شدند. آنها مسلما زیان‌کار بودند.» در لغت «قیضنا» (از ماده قیض) در اصل به معنی پوست روی تخم مرغ است، سپس در مواردی که افرادی کاملا بر انسان مسلط می‌شوند، مانند تسلط پوست بر تخم مرغ به‌کار رفته است و اشاره به اینکه این دوستان تبه‌کار و فاسد آنها را از هر سو احاطه می‌کنند و بر آنها چیره می‌شوند. گاهی ماده «قیضنا» در مورد تبدیل چیزی به چیزی نیز به‌کار رفته است. بنابراین معنا و تفسیر آیه چنین می‌شود که دوستان صالح را از آنها مى‌گیریم و بجای آنها دوستان فاسد به آنان می‌دهیم. این مطلب به گونه دیگری در آیات ۳۶ و ۳۷ سوره زخرف نیز بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند. در این سوره، آیه سجده‌دار آمده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.