آیه ۵۸ سوره مریم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۸ سوره مریم'''، پنجاه و هشتمین [[آیه]] از نوزدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. این آیه یک | '''آیه ۵۸ سوره مریم'''، پنجاه و هشتمین [[آیه]] از نوزدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. این آیه یک جمعبندی از آیات گذشته دربارهٔ [[پیامبران]] است که همه آنان را مشمول [[رحمت]] و [[نعمت]] خاص [[خداوند]] دانسته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیات قبلی، [[قرآن]] در این آیه چنین میگوید: «آنها پیامبرانی بودند که خداوند آنان را مشمول نعمت خود قرار داده بود که برخی از آنها فرزندان [[آدم]] و برخی از فرزندان [[نوح]] بودند که با او سوار کشتی شدند. بعضی از این پیامبران از خاندان [[ابراهیم]] و [[یعقوب|اسرائیل]] بودند. از کسانی که ما آنها را [[هدایت]] کرده و برگزیدیم، افرادی هستند که وقتی آیات خداوند [[رحمن]] بر ایشان خوانده میشود؛ به [[سجده]] میافتند و اشک میریزند.» به گزارش مکارم، منظور از «ذریه آدم» در این آیه «[[ادریس]]» و منظور از «ذریه نوح» در اینجا «ابراهیم» است. همچنین منظور از «ذریه ابراهیم» [[اسحاق]]، [[اسماعیل]] و یعقوب است و منظور از «ذریه اسرائیل» نیز [[موسی]]، [[هارون]]، [[زکریا]]، [[یحیی]] و [[عیسی]] هستند که در آیات گذشته به سرگذشت آنها اشاره شد. به گفته مکارم براساس [[روایتی]] از [[سجاد|علی بن الحسین]] منظور از «ممن هدینا و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیات قبلی، [[قرآن]] در این آیه چنین میگوید: «آنها پیامبرانی بودند که خداوند آنان را مشمول نعمت خود قرار داده بود که برخی از آنها فرزندان [[آدم]] و برخی از فرزندان [[نوح]] بودند که با او سوار کشتی شدند. بعضی از این پیامبران از خاندان [[ابراهیم]] و [[یعقوب|اسرائیل]] بودند. از کسانی که ما آنها را [[هدایت]] کرده و برگزیدیم، افرادی هستند که وقتی آیات خداوند [[رحمن]] بر ایشان خوانده میشود؛ به [[سجده]] میافتند و اشک میریزند.» به گزارش مکارم، منظور از «ذریه آدم» در این آیه «[[ادریس]]» و منظور از «ذریه نوح» در اینجا «ابراهیم» است. همچنین منظور از «ذریه ابراهیم» [[اسحاق]]، [[اسماعیل]] و یعقوب است و منظور از «ذریه اسرائیل» نیز [[موسی]]، [[هارون]]، [[زکریا]]، [[یحیی]] و [[عیسی]] هستند که در آیات گذشته به سرگذشت آنها اشاره شد. به گفته مکارم براساس [[روایتی]] از [[سجاد|علی بن الحسین]] منظور از «ممن هدینا و اجتبینا…» در ادامه آیه [[اهل بیت]] [[پیامبر اسلام]] هستند. او در ادامه میآورد که این روایت بیان کننده انحصار نیست و [[مصداق]] روشن این آیه همه پیروان راستین [[انبیا]] هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۹–۱۰۱|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۵۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۸ سوره مریم، پنجاه و هشتمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مدنی دانستهاند. این آیه یک جمعبندی از آیات گذشته دربارهٔ پیامبران است که همه آنان را مشمول رحمت و نعمت خاص خداوند دانسته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنان پيامبراني بودند که خداوند نعمت برايشان ارزاني داشت، از سلالۀ آدم، و از فرزندان کساني که با نوح سوار کشتي کرديم، و از دودمان ابراهيم و يعقوب، و از زمرۀ کساني که آنان را رهنمود کرده و برگزيده بوديم، هرگاه آيات خداوند مهربان بر آنان خوانده ميشد سجدهکنان و گريان (به زمين) ميافتادند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینان کسانی هستند از پیامبران، از زاد و رود آدم و از کسانی که همراه نوح در کشتی سوار کردیم و از زاد و رود ابراهیم و اسرائیل [ یعقوب] و از کسانی که هدایت کردهایم و بر گزیدهایم، که خداوند به آنان انعام و اکرام فرموده است، که چون آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده، میشد، گریان به سجده میافتادند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیات قبلی، قرآن در این آیه چنین میگوید: «آنها پیامبرانی بودند که خداوند آنان را مشمول نعمت خود قرار داده بود که برخی از آنها فرزندان آدم و برخی از فرزندان نوح بودند که با او سوار کشتی شدند. بعضی از این پیامبران از خاندان ابراهیم و اسرائیل بودند. از کسانی که ما آنها را هدایت کرده و برگزیدیم، افرادی هستند که وقتی آیات خداوند رحمن بر ایشان خوانده میشود؛ به سجده میافتند و اشک میریزند.» به گزارش مکارم، منظور از «ذریه آدم» در این آیه «ادریس» و منظور از «ذریه نوح» در اینجا «ابراهیم» است. همچنین منظور از «ذریه ابراهیم» اسحاق، اسماعیل و یعقوب است و منظور از «ذریه اسرائیل» نیز موسی، هارون، زکریا، یحیی و عیسی هستند که در آیات گذشته به سرگذشت آنها اشاره شد. به گفته مکارم براساس روایتی از علی بن الحسین منظور از «ممن هدینا و اجتبینا…» در ادامه آیه اهل بیت پیامبر اسلام هستند. او در ادامه میآورد که این روایت بیان کننده انحصار نیست و مصداق روشن این آیه همه پیروان راستین انبیا هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۹۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۹۹–۱۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
