آیه ۸۳ سوره مریم

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۶ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸۳ سوره مریم
مشخصات قرآنی
نام سورهمریم
تعداد آیات سوره۹۸
شماره آیه۸۳
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۳ سوره مریم، هشتاد و سومین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به علل انحراف کافران و عاقبت آنها اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا آیهٔ ۸۳ از سورهٔ ۱۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آيا ندانسته‌اي که ما شيطانها را به‌سوی کافران فرستاده‌ايم تا سخت آنان را (برانجام گناه) تحريک کنند؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا ندانسته‌ای که ما شیاطین را به سراغ کافران می‌فرستیم که از راه به درشان برند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در بیان سبب منحرف شدن کافران و سرانجام شوم آنان چنین می‌گوید: «آیا ندیدی که ما شیاطین را به سوی کافران فرستادیم که آنها را در راه اشتباه‌شان تحریک، بلکه زیر و رو می‌کنند.» در لغت «ازّ» در اصل به معنای جوشش دیگ و زیر و رو شدن محتوای آن در هنگام شدت غلیان است و در اینجا کنایه از تسلط شیاطین بر کافران است که آنها را در هر مسیری که می‌خواهند به حرکت درآورده و زیر و رو می‌کنند. به گزارش مکارم، تسلط شیاطین بر انسان‌ها اجباری و از روی ناآگاهی نیست، بلکه این انسان است که به شیاطین اجازه ورود به قلب‌شان را می‌دهند و به ولایت آنها تن می‌دهند. به گفته او، این مطلب به گونه دیگر در آیه ۱۰۰ سوره نحل بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.