بدون تصویر

آیه ۴۴ سوره فرقان

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۴ سوره فرقان
مشخصات قرآنی
نام سورهفرقان
تعداد آیات سوره۷۷
شماره آیه۴۴
شماره جزء۱۹
شماره حزب۷۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۴ سوره فرقان چهل و چهارمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در سومین پاسخ قرآن به مشرکان چنین آمده است که این گروه گمراه را از چهارپایان نیز گمراه‌تر دانسته است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا آیهٔ ۴۴ از سورهٔ ۲۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«يا گمان می‌بري كه بيشترشان می‌شنوند يا می‌فهمند؟ آنان مانند چهارپايان هستند، بلكه اينان گمراهترند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«یا گمان می‌کنی که بیشترینه آنان گوش شنوا دارند یا تعقل می‌کنند، آنان جز همانند چارپایان نیستند، بلکه ایشان گمراه‌ترند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در پاسخ سوم به سخنان و تمسخرهای مشرکان، آنها را پست‌تر و گمراه‌تر از چهارپایان معرفی می‌کند. بنابه متن آیه، این افراد آنها نه گوش شنوایی دارند و نه از فهم و عقل خود به درستی استفاده می‌کنند. به گفته مکارم، تعبیر «اکثرهم» به این جهت است که ممکن است میان آنها افرادی باشند که فریب خورده‌اند و هنگامیکه در برابر حق قرار بگیرند؛ پذیرای آن شوند؛ لذا قرآن این مسئله را تعمیم نداده و جانب انصاف را مراعات کرده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.