بدون تصویر

آیه ۶۳ سوره فرقان

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۶۳ سوره فرقان
مشخصات قرآنی
نام سورهفرقان
تعداد آیات سوره۷۷
شماره آیه۶۳
شماره جزء۱۹
شماره حزب۷۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶۳ سوره فرقان شصت و سومین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. از این آیه به بعد به اوصاف «عباد الرحمن» پرداخته شده که اولین نشانه آنان این است که بر روی زمین با آرامش و بدون تکبر راه می‌روند. همچنین دومین صفت آنها برخورد کریمانه و بردبارانه با جاهلان می‌باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا آیهٔ ۶۳ از سورهٔ ۲۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و بندگان (خداوند) رحمان آنانند كه روي زمين فروتنانه راه می‌روند، و هنگامي كه نادانان ايشان را مخاطب قرار دهند گويند: سلام بر شما»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بندگان خدای رحمان کسانی‌اند که روی زمین فروتنانه راه می‌روند، و چون نادانان ایشان را مخاطب سازند، سلیمانه پاسخ دهند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن از این آیه به بعد به ۱۲ صفت ویژه در عباد الرحمن (بندگان مخصوص خداوند) اشاره دارد. اولین نشانه «عباد الرحمن» راه رفتن همراه با تواضع و آرامش است. نشانه دیگرشان اینست که در برابر جاهلان و نادانان رفتاری حلیم و صبورانه دارند و در پاسخ آنها به جای جدل و بحث با گفتن سلام با آرامش و طمأنینه از ایشان می‌گذرند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.