آیه ۷۲ سوره فرقان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۷۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۹ | ||||
| شماره حزب | ۷۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۲ سوره فرقان هفتاد و دومین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اجتناب از شهادت باطل و صرف نظر کردن از امور لغو از صفات و ویژگیهای دیگر «عباد الرحمن» است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و كساني كه بر باطل گواهي نمیدهند، و چون بر (كار و سخن) بيهوده بگذرند، بزرگوارانه میگذرند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و نیز کسانی که در مجلس باطل حضور نیابند و چون بر امری لغو بگذرند کریمانه بگذرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه بیان صفات «عباد الرحمن»، قرآن در این آیه به دو صفت دوری از شهادت باطل و صرف نظر از امور لغو و بیهوده اشاره دارد. به گزارش مکارم، مفسران «شهادت زور» را به دوگونه تفسیر کردهاند: نخست شهادت به زور را شهادت به باطل دانستهاند و «زور» را در لغت به معنای تمایل و انحراف گفتهاند. تفسیر دیگر اینست که منظور از «شهود» همان «حضور» است؛ یعنی آنها در مجالس باطل شرکت و حضور پیدا نمیکنند. صفت دیگر آنها نیز گذشتن از امور لغو و بیهوده است که آنها از هر کاری که هدف عاقلانهای ندارد، دوری و پرهیز میکنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۲۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۱۶۴–۱۶۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
