بدون تصویر

آیه ۵۰ سوره فرقان

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۰ سوره فرقان
مشخصات قرآنی
نام سورهفرقان
تعداد آیات سوره۷۷
شماره آیه۵۰
شماره جزء۱۹
شماره حزب۷۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۰ سوره فرقان پنجاهمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نقش متذکر بودن قرآن اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا آیهٔ ۵۰ از سورهٔ ۲۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و به‌راستي آن (باران) را درميانشان گوناگون نازل كرديم تا پند گيرند، و بيشترِ مردمان جز سرِ ناسپاسي نداشتند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و به راستی که آن را گونه‌گونه برایشان بیان داشتیم تا پند گیرند، و بیشترینه مردم، چیزی غیر از ناسپاسی نخواستند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه موردبحث، به خود قرآن اشاره شده و چنین گفته می‌شود: «ما این آیات را به صورت‌های گوناگون در میان انسان‌ها قرار دادیم تا متذکر بشوند و از طریق آن به قدرت خداوند پی ببرند. اما بسیاری از مردم، آن را انکار کرده و به آن کفر می‌ورزند.» به گفته مکارم، بسیاری از مفسران ضمیر در جمله «صرفناه» را به باران بازگردانده‌اند. اما به نظر او، این ضمیر به قرآن و آیات آن برمی‌گردد. چراکه این تعبیر در ۱۰ جای قرآن آمده و در ۹ مورد آن آشکارا به قرآن و آیاتش برمی‌گردد و در موارد متعددی جمله «لیذکروا» یا مانند آن همراهش آمده، بنابر این بعید به‌نظر می‌رسد این عبارت معنا و مفهوم دیگری داشته باشد. همچنین (ماده تصریف) به معنای تغییر دادن و دگرگون کردن است که چندان تناسبی با نزول باران ندارد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.