آیه ۷۴ سوره فرقان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۷۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۹ | ||||
| شماره حزب | ۷۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۴ سوره فرقان هفتاد و چهارمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به دو صفت دیگر «عباد الرحمن» اشاره شده است: آنها از خدا درخواست دارند که همسران و فرزندانشان مایه نور چشمشان باشند و خود نیز امام و پیشوای پرهیزکاران قرار گیرند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و كسانیكه میگويند: پروردگارا! از همسران و فرزندانمان آن به ما عنايت كن كه ماية روشني چشم باشد، و ما را پيشواي پرهيزگاران بگردان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که گویند پروردگارا به ما از همسرانمان و زاد و رودمان مایه روشنی چشم ببخش، و ما را پیشوای پرهیزگاران قرار ده»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در توصیف یازدهمین و دوازدهمین صفت «عباد الرحمن» چنین میگوید: «آنها پیوسته از خداوند درخواست دارند که پروردگارا از همسران و فرزندان ما کسانی قرار ده که مایه روشنی چشم ما باشند و ما را امام و پیشوای پرهیزکاران قرار ده.» به گزارش مکارم، در زبان عربی «قرة عین» معادل نور چشم است که در فارسی میگوییم و کنایه از کسی است که مایه سرور و خوشحالی است. به باور او، دعا و درخواست اینکه آنها امام و پیشوای پرهیزکاران قرار گیرند؛ اینست که سرمشق و الگوی دیگر مؤمنان باشند و دست مردم را گرفته و به سعادت برسانند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۸۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۲۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۱۶۷–۱۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
