آیه ۳۶ سوره فصلت
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره فصلت سی و ششمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به وسوسههای شیطان به عنوان موانع راه مبلغان و دعوتکنندگان به سوی خدا اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هرگاه وسوسهای از شیطان متوجّه تو گردید به خداوند پناه ببر، بیگمان او شنوای داناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اگر وسوسهای از سوی شیطان تو را به وسواس افکند، به خداوند پناه ببر، چرا که او شنوای داناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، از موانع بزرگ در راه دعوت به سوی حق نام برده و خطاب به پیامبر اسلام چنین میگوید: «هر گاه وسوسههایی از شیطان در این مسیر متوجه تو گردد بهوش باش و در مقابل آن مقاومت كن، خود را به خداوند بسپار و به او پناه ببر که او شنونده و آگاه است.» واژه «نزغ» به معنی «ورود در کاری به قصد فساد» است و به همین جهت به وسوسههای شیطانی «نزغ» گفته میشود. به گزارش مکارم، این هشدار در واقع به خاطر این است که در این گونه مواقع معمولا خطوراتی از ذهن میگذرد یا افراد به اصطلاح مصلحتاندیش توصیههایی از این قبیل میکنند. به باور مکارم، این آیه مفهوم وسیعی دارد و به مسلمانان دستور میدهد که در برابر همه وسوسههای شیطانی باید به خدا پناه ببرند؛ در عین اینکه این آیه یکی از مصادیق روشن مسئله است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۶۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۲۸۳-۲۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
