آیه ۶۸ سوره فرقان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۶۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۹ | ||||
| شماره حزب | ۷۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۸ سوره فرقان شصتمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. توحید و یکتاپرستی ششمین صفت «عباد الرحمن» است که در آیه به آن اشاره شده است. عدم اقدام به قتل و زنا دو صفت دیگر این گروه است که در ادامه آیه بر آن تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ يَلْقَ أَثَامًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و كساني كه همراه با الله معبود ديگري را به فرياد نمیخوانند، و جاني را كه خداوند (خونش را) حرام كرده است جز به حق نمیكشند، و زنا نمیكنند و هر كس چنين كند كيفر آن را میبيند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که در جنب خداوند خدای دیگری را نمیپرستند و هیچ نفسی را که خداوند [کشتنش را] حرام داشته، جز به حق نمیکشند، و زنا نمیکنند، و هر کس چنین کند [عقوبت] گناه را خواهد دید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در معرفی ششمین ویژگی «عباد الرحمن» چنین میگوید: «آنها کسانی هستند که معبود دیگری را با خدای خود نمیخوانند.» در ادامه آیه نیز «عباد الرحمن» کسانی دانسته شدهاند که مرتکب گناهان بزرگ «قتل» و «زنا» نمیشوند. در پایان آیه برای تأکید بیشتر مطلب به گرفتار شدن فرد گناهکار به مجازات و عقوبت بد این گناهان اشاره شده است. «اثم» و «اثام» در اصل به معنی اعمالی است که انسان را از رسیدن به ثواب دور میسازد و سپس به هر گونه گناه گفته شده است؛ اما در اینجا به معنای جزای گناه است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۸۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۲۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۱۵۶–۱۵۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
